บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 7
บทประพันธ์ อนัญจนาบทโทรทัศน์ สาวิตา
ห้องน้ำชั้นบนร้านคุณนายติ๊ด ดาวนิลนอนล้มอยู่กับพื้น มือจับที่ท้อง “โอย.....”
ผึ้งเดินอย่างโมโหขึ้นมาตาม “นังดาวนิล! ชั้นเรียกตั้งนานทำไมยังไม่ลงมาอีกกก ว้าย! นี่แกเป็นอะไรน่ะ”
“ชั้น...โอย...เจ็บท้อง...”
“แล้วทำไงอ่ะ ทำไมแกมันขยันก่อเรื่องแบบนี้นะ!” ผึ้งรีบวิ่งลงไป “คุณนายคะคุณนาย! แย่แล้วค่ะ”
ดาวนิลจับที่ท้องกัดฟันข่มความเจ็บ คุณนายติ๊ดรีบวิ่งขึ้นมาเห็นสภาพดาวนิลแล้วตกใจ
“ว้าย!....มันเป็นอะไรน่ะนังผึ้ง”
“สงสัยจะลื่นล้มในห้องน้ำค่ะ”
“แล้วใครใช้ให้มันมาขัดห้องน้ำ”
ผึ้งอึกอัก “มันทำของมันเองนะคะ สงสัยคงจะอยากเอาหน้ากับคุณนายล่ะค่ะ”
“นังโง่!อยู่ดีๆก็หาเรื่องเดือดร้อนให้ชั้น” ดาวนิลพูดแทบไม่มีเสียง “ชั้น.....เจ็บท้อง...”
คุณนายติ๊ดหงุดหงิด “แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ แกก็ลุกขึ้นมาสิ!”
“ตามคุณหมอ...”
“อะไรกัน แค่ล้มแค่นี้ สำออยไปมั้ยยะต้องโทรหาคุณหมอเนี่ย”
“แต่คุณนายคะ ถ้ามันเกิดเป็นอะไรจริงๆ คุณหมอเทวัญจะไม่ว่าคุณนายแย่เหรอคะ”
คุณนายติ๊ดหงุดหงิด “เอ้า! งั้นแกก็รีบโทรไปบอกคุณเทวัญสิ”
“ค่ะๆ” ผึ้งรีบวิ่งลงบันไดไป ดาวนิลยังคงนอนจับท้อง คุณนายติ๊ดมองอยู่อย่างห่างๆ
“แกอย่ามาตายในร้านชั้นนะ”
ห้องตรวจในโรงพยาบาล ดาวนิลนอนอยู่บนเตียง หมอตรวจเสร็จ พยาบาลช่วยดูแลดาวนิล
“ไม่เป็นไรครับ เด็กปลอดภัยดี”
“ก็รู้ตัวอยู่ว่ากำลังท้อง ทำไมถึงไม่ระวังเลยนะ” เทวัญต่อว่า
“ขอโทษค่ะ”
“แล้วนึกยังไงถึงไปทำความสะอาดห้องน้ำชั้นบน นี่ถ้าเกิดพลาดตกบันไดลงมา จะทำยังไง”