บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 7 หน้า 2
ดาวนิลเงียบพูดไม่ออก
ร้านคุณนายติ๊ด เทวัญพาดาวนิลเดินกลับเข้ามาในร้าน คุณนายติ๊ดกับผึ้งรีบวิ่งเข้ามาหาทำท่าเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”
“เด็กปลอดภัยดีครับ”
“โอย ติ๊ดล่ะโล่งอก”
“คุณนายเป็นห่วงมากเลยนะคะ ตั้งแต่คุณหมอพาดาวนิลออกไป คุณนายนั่งไม่ติดเลยค่ะ”
“คุณติ๊ดครับ พวกงานบ้านให้เด็กคนอื่นทำแทนได้ไหมครับ ดาวนิลกำลังท้อง ผมกลัวเขาพลาดล้มแบบนี้อีก”
“ติ๊ดก็ไม่เคยสั่งให้เขาทำเลยนะคะ เขาแอบทำของเขาเอง ใช่ไหมดาวนิล”
คุณนายติ๊ดมองหน้าดาวนิล ดาวนิลมองหน้าคุณนายติ๊ด “คือว่า.....”
ผึ้งรีบพูดตัดขึ้นมา “ดาวนิลคงอยากตอบแทนที่คุณนายให้พักอยู่ที่นี่น่ะค่ะ
“โถ... ทีหลังไม่ต้องทำแบบนี้นะ เธอคงไม่อยากทำให้คุณหมอ “เป็นห่วง”ใช่มั้ย”
ดาวนิลพูดไม่ออกเพราะกลัวเทวัญเป็นห่วง “...ค่ะ” คุณนายติ๊ดยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“คุณหมอไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ต่อไปนี้ติ๊ดจะจับตาดูแลอย่างดี ไม่ปล่อยให้ทำแบบนี้อีกแน่ค่ะ”
คุณนายติ๊ดยิ้มให้เทวัญ เทวัญพยักหน้ารับคำ ดาวนิลมีสีหน้ากังวลแต่ก็ไม่กล้าบอกเทวัญ
ร้านคุณนายติ๊ด คุณนายติ๊ดยืนต่อว่าดาวนิลหลังจากเทวัญกลับไปแล้ว
“ชั้นว่าแล้วเชียวว่าแกมันต้องสำออย ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย แล้วทำเรียกร้องให้ตามคุณหมอ!”
“ตอนนั้นชั้นเจ็บท้องจริงๆ”
“โอ๊ย ยังจะมาเถียง ก็แกทำตัวแกเอง ใครเขาผลักให้แกล้มเหรอไง ทำคุณนายเกือบซวยไปด้วยเลย”
“แกด้วยนังผึ้ง ชั้นใช้ให้แกขัดห้องน้ำ ใครใช้ให้แกไปใช้มันต่อ”
“ค่ะ” ผึ้งหันมาค้อนดาวนิล
“นังดาวนิล ถ้าแกหาเรื่องเดือดร้อนให้ชั้นอีกนะ อย่าหาว่าชั้นไม่เตือน”
“ถ้าคุณนายไม่อยากให้ชั้นอยู่ที่นี่ ชั้นไม่อยู่ก็ได้นะคะ”
“แหม...ปากดี แกมีที่ไปหรือไง” ดาวนิลอึ้งไป “อ้อ!หรือว่าคิดอยากกลับไปเกาะอยู่กับคุณหมออีกรอบ”
“หน้าไม่อายนะคะคุณนาย ท้องโย้แบบนี้ยังกล้าคิดจะไปจับคุณหมอ”
“ชั้นเปล่านะ”
“หรือว่าจะกลับบ้านแกที่บ้านนอก” ดาวนิลจับท้อง “ชั้นกลับไปไม่ได้”