บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 7 หน้า 4
“แกคิดว่าที่อ้ายศักดิ์มันพูด ว่าดาวนิลอยู่สุขสบายอยู่ที่กรุงเทพจนลืมคนทางนี้ เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
“ไม่จ้ะ..”
“พี่เขาอาจจะกำลังลำบากหาทางกลับมาอยู่ก็ได้ เราก็แค่ต้องอดทนรอพี่เขากลับมา เหมือนที่เขาสัญญาเข้าใจมั้ยช่อเอื้อง”
“จ้ะ พ่อ...เดี๋ยวบ่ายนี้ชั้นกลับมาจากโรงเรียนจะพาพ่อไปตรวจตาตามที่หมอนัดนะ”
“ค่อยไปวันหลังละกัน”
“แต่ว่า...”
“พ่อปวดหัวอยากนอนพัก ไปโรงเรียนได้แล้วไปสายแล้ว” คำปันเดินขึ้นบ้านไป ช่อเอื้องมองตามไปอย่างกลุ้มใจ
บ้านทรงพล ทรงพลทานอาหารเช้าเสร็จก็ดื่มกาแฟพร้อมอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะ โดยมีทรงวุฒิยังนั่งกินอาหารอยู่ด้วย “เย็นนี้คุณพลอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ”
ทรงพลไม่สนใจ “ไม่ครับ”
“นมว่าจะทำแกงเขียนหวานเนื้อพริกขี้หนูที่คุณพลชอบทานดีไหมคะ หรืออยากทานอาหารฝรั่งอย่างพวกสเต็ก”
“วันนี้ผมคงประชุมเลิกดึกน่ะครับ คงไม่ได้กลับมากิน”
“เออ...นมทำใส่ปิ่นโตแล้วให้คนขับรถไปส่งให้ที่บริษัทก็ได้นี่ครับ ผมกำลังเบื่อพวกข้าวกล่องที่บริษัทพอดีเลย”
“งั้นนมทำกระเพาะปลาไปให้ด้วยดีกว่านะคะ กินตอนเลิกงานดึกๆจะได้ไม่หนักท้อง”
ทรงพลวางหนังสือพิมพ์ “ผมให้เลขาเตรียมอาหารไว้แล้ว นมไม่ต้องลำบากทำหรอกครับ” ทรงพลดึงทรงวุฒิที่ยังตักข้าวต้มเข้าปาก “กินเสร็จใช่มะ ไปทำงานกันได้ละ”
“โอเคๆ”
ที่หน้าบ้านทรงพลากทรงวุฒิออกมา “เมื่อไหร่พี่จะหายโกรธนมซะทีเนี่ย”
“ใครว่าชั้นโกรธ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย”
“พี่พล”
“พูดมาก ไปทำงานสายชั้นจะตัดเงินเดือน” ทรงพลเดินขึ้นรถไป
“เอะอะก็เอาเรื่องเงินมาขู่..... รู้อยู่ว่าได้ผล” ทรงวุฒิขึ้นรถตามไป นมน้อยมองอยู่จากบนบ้าน
“หนนี้คุณพลโกรธนานจัง / ก็ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง คุณจิดาภาไม่ยอมรับโทรศัพท์คุณพลเลยนี่นา”
“ตอนคบกันก็มีปัญหา เลิกแล้วยังสร้างปัญหาอีก แย่จริง” นมน้อยมองทรงพลอย่างกลุ้มใจ
ห้องทำงานทรงพล ทรงพลหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาจิดาภา พอโทรติดเครื่องก็ตัดเข้าบริการรับฝากข้อความ