บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 22 หน้า 5
“ถ้าพี่คิดจะทิ้งชั้นไปแบบนั้นอีก ชั้นจะไม่ยกโทษให้อีกแล้วนะ” ดาวนิลพยักหน้า ช่อเอื้องกอดพี่กลับ
ทรงวุฒิมองทั้งคู่อยู่ สายตาสงสัย
เทวัญนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่คอฟฟี่ช้อปในโรงแรม ทรงพลเดินเข้ามานั่งด้วย “ผมว่าผมต้องขอโทษพี่”
“เรื่อง?”
“ผมเข้าใจพี่กับดาวนิลผิดไป”
“แกคุยกับเขาแล้วเหรอ?”
“ยังครับ ถึงผมยังไม่รู้ว่าเรื่องที่พี่คุยกับเขาคืออะไร แต่การที่ผมคิดว่าพี่จะหักหลังผมแบบนั้นมันไม่ดีเลย”
“พล.... คือชั้น”
“พี่ไม่ต้องพูดอะไรหรอกครับ เอาเป็นว่าผมขอโทษ ผมจะเชื่อพี่แล้วรอให้ดาวนิลเขาอธิบายเอง”
เทวัญเองก็พูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้า
ห้องทำงานจิดาภา จิดาภามองแฟ้มเอกสารในมือที่มีภาพดาวนิลอยู่ในนั้น จิดาภาโกรธจนมือสั่น
“ใคร? ใครเป็นคนเสนอชื่อมันมาเป็นพรีเซนเตอร์สินค้าเรา”
เลขากลัวมากแต่ไม่รู้จะตอบว่าอะไร จิดาภาปาเอกสารลงกับพื้น “เอาออกไป”
เลขารีบเก็บ “แล้วไล่ไอ้คนที่คิดอะไรโง่ๆนี่ออกไป!”
“ค่ะ” เลขารีบเก็บแฟ้มทั้งหมดออกไป
“นางเอกแถวหน้า? แค่ดาราสร้างภาพน่ะสิ คนอย่างแกไม่ควรจะได้ดีหรอก”
จิดาภากดเรียกเลขา “ค่ะคุณจิ”
“ไปหาเบอร์ผู้จัดการมันมา แล้วนัดมันมาพบชั้น แต่อย่าให้มันรู้ว่าชั้นคือใคร”
จิดาภาดูนิ่งแล้วคิดแผนการบางอย่างในหัว
เลขาพาหลิวหลิวเดินมาที่ห้องจิดาภา
“ขอโทษนะคะน้อง ตกลงว่าพี่ต้องมาพบใครคะเนี่ย บอกว่างานด่วน งานปัง แต่พี่ไม่รู้รายละเอียดงานซักอย่าง”
“เชิญในห้องเลยค่ะ ท่านรออยู่แล้ว” เลขาเปิดประตูห้องให้ หลิวหลิวทำท่างงๆ
หลิวหลิวบ่นอุบอิบ “ได้ยินที่ถามไหมเนี่ย จะโดนหลอกมาเรียกค่าไถ่ไหมเนี่ย ยิ่งสวยๆอยู่”
หลิวหลิวจับเสื้อตัวเอง แล้วทำหน้ายิ้มแย้มเข้าไป “สวัสดีค่ะท่านนน มีอะไรให้หลิวหลิวรับใช้คะ”
จิดดาภาหันมา หลิวหลิวตกใจ “ว้ายยยย คุณจิดาภา” จิดาภายิ้มให้หลิวหลิว