บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 4 หน้า 4
ห้องแคบๆที่ขังดาวนิล ดาวนิลนอนร้องไห้อยู่ เนื้อตัวมีรอยฟกช้ำ ลูกน้องเฮียซ้งเปิดประตูเข้ามา
“ลุกขึ้นมา ลุกสิ” ลูกน้องไปลากดาวนิลขึ้นมาจากเตียง
อาบอบนวดเฮียซ้ง ลูกน้องพาดาวนิลมาพบเฮียซ้ง ดาวนิลมองเฮียซ้งด้วยความโกรธ เฮียซ้งหันมายิ้ม
“ไม่เอาน่า ทำไมมองเฮียแบบนั้นล่ะ อ้อ” เฮียซ้งหยิบเงินออกจากกระเป๋าห้าพัน
“ค่าตัวเรา ดูซิ เฮียเรียกค่าตัวให้เยอะเลยนะ” ดาวนิลเอามือปัดเงินตรงหน้า
“อีนี่!” เฮียซ้งยกมือห้ามลูกน้อง แล้วเอามือบีบหน้าดาวนิล
“ไม่ชอบเงินเหรอ... ไม่ชอบก็ไม่ต้องเอา แต่ก็ต้องทำงาน จนว่าจะได้เงินค่าตัวมาคืนเฮีย”
เฮียซ้งสั่งลูกน้อง “เอามันไปทำงาน” ลูกน้องลากดาวนิลไป
ทางเข้าตู้กระจก ลูกน้องเฮียเปิดประตูแล้วไล่ให้ดาวนิลไปนั่งข้างใน “เข้าไปสิ!”
ปองที่สงสารดาวนิลเดินเข้ามาช่วย
“แกนี่ก็เบาๆหน่อยสิ เนื้อตัวยังช้ำอยู่เลย เฮียให้มาทำงานแล้วเหรอ มาๆ เดี๋ยวชั้นดูแลเอง” ปองหันมาบอกดาวนิล “เข้าไปสิ เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก”
ปองกระซิบ “เข้าไปนั่งในๆ เดี๋ยวชั้นช่วยเอง” ดาวนิลเดินเข้าไปในตู้กระจก สาวบริการคนอื่นมอง
“เด็กใหม่ก็ไปนั่งตรงมุมนั่นไป”
ดาวนิลค่อยๆ ไปนั่งแอบตรงมุมด้านหลัง สาวๆคนอื่นคุยกันและพยายามเรียกแขกข้างนอก
“วันนี้จะได้ซักสองคนไหมนะ เจ้าหนี้มาทวงยิกๆเลย”
“พอกัน น้องดันเอาลูกไปทิ้งให้แม่เลี้ยง ลำบากกูต้องส่งเงินเพิ่ม”
ดาวนิลมองไปรอบๆเห็นสาวๆทุกในนั้นพยายามโบกมือให้แขกด้านนอก มองไปที่กระจก ก็มีผู้ชายมายืนดูเหมือนเป็นสินค้า ดาวนิลดูกลัวกับที่ที่ตัวเองต้องอยู่ ที่ด้านนอกผู้ชายคนหนึ่งมองดาวนิลอยู่ ปองทัก
“สวัสดีค่ะ”
“คนนั้นสวยดีนี่” ปองมองไปเห็นเป็นดาวนิลที่ลูกค้ามองอยู่
“คนนั้นเนื้อตัวมีแต่แผลเป็น ทำอะไรก็ไม่เป็น ลูกค้าบ่นมาเยอะ เฮียจะไล่ออกอยู่แล้ว หนูแนะนำเบอร์ 17 ดีกว่า คนนี้หุ่นดี เอาใจเก่ง นวดก็เก่งด้วยนะคะ” ลูกค้าชายเชื่อพยักหน้า ปองถอนหายใจและมองดาวนิลอย่างเห็นใจ
ดาวนิลกลับมาที่ห้อง ประตูปิดและมีเสียงล็อค ดาวนิลนั่งลงร้องไห้ สักพักมีเสียงไขประตู ดาวนิลรีบถอยมานั่งติดผนังด้วยความกลัว ปองเปิดประตูเข้ามาพร้อมข้าว