บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 10 หน้า 2
“แกดูกล้ามกับสีผิวซิ จะถ่ายหลอกยังไง หน้าสวยขนาดนั้น หันหลังดันกลายเป็นแรมโบ้ เฮ้ย ทำไงดีวะ”
“แล้วทำไมต้องถ่ายหลอกด้วยล่ะคะ”
“ต้องตกลงไปในบ่อน่ะครับ”
ผู้กำกับหันมามองหน้าดาวนิลแล้วลองถามลอยๆ “เล่นเองได้ไหมล่ะเรา”
“ว้ายยย ได้ยังไงคะ บ่อน้ำดำปิ๊ดขนาดนั้น มีอะไรใต้บ่อหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“ไม่มีอะไรหรอก ทีมงานเช็คหมดแล้ว แค่น้ำมันดำไปหน่อย”
“ได้ค่ะ แค่โดนผลักตกลงไปใช่ไหมคะ” หลิวหลิวทำหน้าตกใจ ผู้กำกับมองหน้ากับทีมงาน
กองถ่ายละคร ดาวนิลยืนอยู่ที่ริมบ่อพร้อมสร้อยในมือ
“รออะไรล่ะ ไปเอาสร้อยมาสิ”
พอทหารจะก้าวเข้ามา อยู่ๆฟ้าก็มืดแล้ว มีเสียงฟ้าร้อง พวกทหารไม่กล้าเข้าไป หัวหน้ามองแล้วไม่มีใครกล้าเลยเดินเข้าไปเอง ทั้งคู่ยื้อยุดดึงสร้อย หัวหน้าผลักดาวนิลตกน้ำ ดาวนิลกำสร้อยไว้ไม่ปล่อย สร้อยติดมือตกน้ำไปด้วย
“คัท!” ทีมงานช่วยดาวนิลขึ้นมาจากน้ำ หลิวหลิวยืนดูสั่งทีมงานเอาผ้าไปเช็ดตัวไปเช็ดให้ดาวนิล
“ดีมาก ภาพออกมาสวยเลย”
หลิวหลิวค้อน “งั้นขอเอาน้องไปอาบน้ำก่อนนะคะ” หลิวหลิวพาดาวนิลออกไป
ผู้กำกับหันไปคุยกับทีมงาน “ดาราใหม่คนนี้ใช้ได้ สวยแล้วก็ไม่เรื่องมาก”
“เล่นเก่งด้วย เทคเดียวผ่านตลอดแบบนี้ทีมงานสบายเลย” ผู้กำกับมองตามดาวนิลอย่างสนใจ
ห้องแต่งตัวในกองถ่ายละคร ดาวนิลที่อาบน้ำใหม่แต่วตัวเรียบร้อย หลิวหลิวเป่าผมให้จนเสร็จ ดาวนิลยกมือไหว้ขอบคุณ
“ทีหลังไม่ต้องทุ่มทุนสร้างขนาดนี้ก็ได้นะคะ จ่ายสามร้อยเล่นซะสามล้าน ทั้งกระโดดบ่อ วิ่งล้มลุกคลุกคลานแบบนั้น ดูสิขาเขียวไปหมดละ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พ่อเคยสอนชั้นว่าเวลาแสดงเราต้องทำให้เต็มที่”
“แต่นี่มันวงการมายานะคะน้อง เราเกิดมาสวย เราเป็นดารา เราจะต้องสบาย!”
ผู้กำกับเดินเข้ามา “ยังอยู่เหรอ ดีเลย”
หลิวหลิวรีบกัด “ทำไมคะ มีฉากต้องให้กระโดดหน้าผาอีกหรือเปล่า”
ผู้กำกับไม่สนใจ “มีละครเรื่องใหม่กำลังจะเปิดกล้อง เขาหาตัวนางรองอยู่ สนใจหรือเปล่า”