บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 14 หน้า 2
“ผมไม่ได้อยากอาบน้ำกับคุณ”
ศตวรรษเปิดฝักบัวออกมาให้ราดหัวโสมมิกา โสมมิกาอึ้งตะลึงงัน “หมอทำอะไร!!! “
“ทำให้คุณได้สติ จะได้รู้สึกผิดชอบชั่วดีกับคนอื่นเขาเป็น“
โสมมิกาพยายามจะวิ่งออก แต่ศตวรรษไม่สนใจเอาตัวขวางตู้ shower ไว้ โสมมิกาจนเปียกไปทั้งตัว
“หยุดนะหมอ...โสมบอกให้หยุด..หยุด!!!!“
อนุศนิยายืนอยู่ข้างเสาวรส เสียงโสมมิกาดังลั่นออกมา
“ลักษณะแบบนี้ ท่าทางจะไม่ใช่เรื่องดี”
อนุศนิยามองเสาวรสอย่างเห็นด้วย
โสมมิกายังกรี๊ดไม่หยุด /ทันใดนั้นอนุศนิยากับเสาวรสเปิดประตูเข้ามา พอเห็นภาพตรงหน้าก็ตกใจ โสมมิกาลงทรุดกับพื้น “พอได้แล้ว...พอ...พอ!!! “
ศตวรรษหยุด...หันมาปิดน้ำ “ในเมื่อพูดจากันดีดีไม่ได้ ผมก็ต้องทำแบบนี้ “
ศตวรรษหันไปมองอนุศนิยากับเสาวรส แล้วก็เดินมาตรงหน้าอนุศนิยา จับมืออนุศนิยาพาเดินออกไป
เสาวรสมองโสมมิกาอย่างสะใจ เดินเข้ามาหยิบผ้าขนหนูส่งให้โสมมิกา “เช็ดซะ สภาพดูไม่จืด..”
โสมมิกาปัดมือเสาวรสออกไป ทำให้ผ้าหล่น เสาวรสเบ้ปากและเดินออกไป โสมมิกากำมือแน่นแววตากร้าว แค้นมากกว่าเดิม
ศตวรรษจับมืออนุศนิยาพาเดินออกมา
“ปล่อยมือได้แล้วมั้ง“ ศตวรรษรู้ตัว ปล่อยมือจากอนุศนิยา “ฉันนึกไม่ถึงจริงๆว่าคุณจะกล้าทำแบบนั้นกับยัยโสม “
“ผมรู้ว่ามันไม่ใช่วิธีที่ดีนักและมันก็ดูเหมือนผู้ชายรังแกผู้หญิง แต่ผมต้องทำให้เขาเห็นว่าสิ่งที่เขาคิดอยู่ มันไม่ถูก”
“เห็นหน้าจืดๆแบบเนี้ย แต่ร้ายไม่ใช่เล่นนะเรา“ ศตวรรษถึงกับยิ้มออกมา แล้วอนุศนิยาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ “แต่ฉันว่าวิธีนี้ไม่ทำให้ยัยโสมยอมไปจากบ้านนายง่ายๆหรอก” ศตวรรษนิ่วหน้า “บางทีเราอาจต้องใช้ไพ่ใบสุดท้าย”
ศตวรรษมองหน้าอนุศนิยาสงสัยว่าอะไร??
อุดมศักดิ์เดินเข้ามาในบ้านกับลูกน้องสองคน ถ้ามีหนวด หนวดคงกระดิกไปแล้ว เจอศตวรรษกับอนุศนิยา ยืนรออยู่ “ยัยโสมอยู่ที่ไหน? “
ศตวรรษกับอนุศนิยามองหน้าอุดมศักดิ์
โสมมิกาเดินวนไปวนมาแค้น...ทันใดนั้นประตูถูกเปิดเข้ามา โสมมิกาหันไปก็แทบช็อค “พ่อ!!!!“