บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 14 หน้า 5
ศตวรรษนิ่งไปซักพัก พูดอย่างตัดใจ “ครับ ผมไม่คิดที่จะรักเธอเลยครับแม่”
อนุศนิยาหัวใจแทบสลาย ค่อยๆถอยหลังจะเดินออกไป แต่ป้าจันทร์เห็นนุศเข้า “คุณนุศมาทำอะไรตรงนี้ครับ”
อนุศนิยาผงะหน้าถอดสี ศตวรรษกับเสาวรสหันไปมอง และรีบเดินออกมา เจออนุศนิยายืนอยู่
“คุณนุศ!!” ศตวรรษใจหาย คิดว่าอนุศนิยาได้ยินที่เขาพูดแน่ๆ
“ฉันจะมาลาแม่นาย..นุศไปนะคะ” อนุศนิยาไหว้ลาเสาวรสแล้วก็รีบเดินออกไป
ศตวรรษเข้ามาในห้องนอน แล้วก็นั่งลงบนเตียง สีหน้าคิดหนัก “คุณนุศจะได้ยินที่เราพูดรึเปล่า”
อุดมศักดิ์ลากโสมมิกาเข้ามาในห้องนอน ก่อนจะปล่อยมือ
“ปล่อยโสมได้แล้วเหรอคะ?!!! “
“ทำไมแกถึงได้ทำตัวน่าสมเพชแบบนี้ห๊ะ!!! คนเขาไม่รักไม่ชอบ แกก็ยังดันทุรังไปให้ท่าเขาถึงที่ ถ้าไม่เห็นแก่หน้าตัวเอง ก็นึกถึงหน้าบางๆของฉันบ้าง”
โสมมิกาน้อยใจ“พ่อก็ดีแต่ห่วงตัวเอง ไม่เคยห่วงโสมซักนิด”
“การที่ฉันพาแกกลับมา ไม่ได้หมายความว่าฉันห่วงแกหรอกเหรอ!! แกรู้ตัวมั้ยว่าแกกำลังทำตัวไม่ต่างจากเห็บเหา แกกำลังทำให้ตัวเองหมดคุณค่า และคนแบบนี้ ก็มีแต่คนรังเกียจ จำคำพูดของฉันเอาไว้”
อุดมศักดิ์ส่ายหัวแล้วก็เดินออกไป โสมมิกาเงียบ น้ำตาไหลออกมา
อนุศนิยานั่งนิ่ง แววตาเหม่อลอย คิดถึงเรื่องที่ได้ยินมาก
“ลูกไม่คิดว่าลูกจะรักหนูนุศได้เลยจริงๆเหรอ”
“ครับ ผมไม่คิดที่จะรักเธอเลยครับแม่”
ประภาเปิดประตูเดินเข้ามา เอาเอกสารวางบนโต๊ะ “เอกสารด่วนค่ะคุณนุศ” อนุศนิยาไม่ได้ยิน เอาแต่มองไปทางอื่น ประภานิ่วหน้า “คุณนุศขา... คุณนุศ..” เธอโบกมือ “ยู้ฮู...วู้วู้...” อนุศนิยาก็ยังเหม่อ ประภาชักใจไม่ดี ค่อยๆเข้าไปสะกิดแขนอนุศนิยา “คุณนุศคะ! “
อนุศนิยาสะดุ้งหันมา ประภายิ้มแฉ่ง “เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“อุ่ย..เข้ามาซักพักแล้วค่ะ ประภาเรียกคุณนุศตั้งหลายครั้ง คุณนุศก็เอาแต่ทำตาลอยไม่ได้ยิน คิดเรื่องอะไรอยู่เหรอคะ อุ่ย ประภาขอโทษที่สาระแนมากไปหน่อย เชิญเซนต์เอกสารด้วยค่ะ”
อนุศนิยาหันมาอ่านเอกสาร ประภามองสงสัย
ประภากำลังเม้าท์กะใบเฟิร์นที่กำลังปัดขนตาอยู่
ใบเฟิร์นซัก “แกว่าคุณนุศทะเลาะกับผัวมาเหรอ”
“อือ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว มีอยู่สองเรื่อง ไม่เรื่องผัวก็เรื่องลูก แต่คุณนุศยังไม่มีลูก งั้นก็ต้องเป็นเรื่องผัว”