บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 19
อนุศนิยาเข้าไปในลิฟต์ แล้วกดเลขชั้น ก่อนจะกดถี่ๆๆๆให้ลิฟต์ปิด มิรันตรีกับชยากรตามเข้ามาไม่ทัน เพราะประตูลิฟต์ปิดซะก่อน
“เฮ้ย! นุศ..ไม่รอกันเลย” มิรันตรีกดลิฟต์...
“เพราะเธอแท้ๆ จะส่งรูปมาให้นุศดูทำไมก็ไม่รู้ เห็นมั๊ย...เป็นเรื่องจนได้ “
“ถ้ามิไม่ได้เป็นคนส่ง แล้วอาคิดว่านุศจะไม่เห็นเหรอ ที่ส่งให้ดูเพราะอยากให้ระวังยัยโสมมิกา ใครจะนึกว่านุศจะใจร้อนไม่ฟังอะไรแบบนี้”
“ทำเหมือนไม่รู้จักนิสัยเพื่อนตัวเอง“
“แล้วอา รู้จักนุศดีนักเหรอ ถึงมาว่ามิ...แต่จะว่าไป การที่นุศแสดงออกแบบนี้ มันก็ทำให้เรารู้ว่านุศรู้สึกยังไงกับหมอวรรษ คนบางคนแถวนี้ จะได้ตาสว่าง เลิกหวังลมๆแล้งๆซักที”
ชยากรมองมิรันตรีไม่พอใจ รู้ว่ามิรันตรีแขวะเขา
ศตวรรษพยายามจับชีพจร และเรียกโสมมิกาอยู่ตลอด
โสมมิกาทำเป็นลืมตาแบบสะลึมสะลือ ใช้มือโอบรอบคอศตวรรษ “หมอช่วยโสมด้วย โสมกลัว...”
“แล้วยาที่ใช้รู้รึเปล่าเป็นยาอะไร”
“โสมไม่รู้…”
ศตวรรษพยายามเอามือโสมออกจากรอบคอ “ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล”
“ไม่นะคะ โสมไม่ไปโรงพยาบาล โสมไม่อยากให้ป๋ารู้ โสมกลัว” มือของโสมมิกายิ่งรัดศตวรรษแน่น
“โสม...ปล่อยผมก่อน นี่คุณเทคยาเข้าไปจริงๆ หรือแกล้งกันแน่”
โสมมิกายันตัวลุกขึ้นมานั่งประจันหน้ากับศตวรรษ “แล้วถ้าโสมบอกว่าแกล้ง หมอจะว่ายังไงคะ!”
“นี่คุณหลอกผมเหรอ?”
“โสมแค่อยากจะวัดใจหมอว่าโสมยังสำคัญกับหมออยู่ไหม?”
ศตวรรษโกรธจัด “คุณกล้าเอาชีวิตตัวเองมาล้อเล่นแบบนี้ได้ยังไง”
“โสมอยากรู้ หมอยังจะมีแก่ใจห่วงโสมอยู่ไหม?”
“ผมมันโง่เองที่ไม่เฉลียวใจ ชาตินี้ทั้งชาติ ผมจะไม่เชื่อน้ำหน้าคุณอีกแล้ว”
ศตวรรษจะเดินหนีออก แต่โสมมิกากระชากร่างศตวรรษเอาไว้ “จะรีบไปไหนล่ะค่ะหมอ หมออย่าทิ้งโสมไปใหนอีกเลยนะ” โสมิกาเข้าไปกอดศตวรรษไว้
ศตวรรษพยายามผลักโสมมิกาออก เพื่อจะออกจากห้อง “ถอยออกไป ผมไม่สนุกกับคุณด้วยเลยนะ”