บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 19 หน้า 5
ศตวรรษอยู่บนมอเตอร์ไซค์กำลังจะออกไปทำงาน อนุศนิยายืนส่ง ใบหน้าของเธอไม่ได้สดใสอย่างทุกวัน ศตวรรษเห็นอย่างนั้นก็รู้ว่าอนุศนิยายังคิดเรื่องเมื่อคืนอยู่ เขาคว้ามือเธอมาจับไว้ “วันนี้ผมจะไปรับ แล้วเราไปกินข้าวนอกบ้านกัน” อนุศนิยาพยักหน้า พยายามปรับสีหน้าให้ดีขึ้น ศตวรรษเห็นสีหน้าหญิงสาวยังไม่ดีขึ้นเลยโอบเอวเธอเข้ามาใกล้ “ไม่เอา เราอย่างอนกันข้ามวันเลยนะ เคลียร์บิลกันเป็นวันๆ ดีไหม?” ชยากรกำลังจะออกไปทำงาน เดินมาเห็นศตวรรษง้องอนอนุศนิยาและดูเหมือนอนุศนิยาก็จะอ่อนลงให้มาก “ไว้วันนี้ถ้าผมผิดคำพูดผมอีก ค่อยคิดบัญชีผมใหม่ งอนมากๆ เดี๋ยว “อนุมูลอิสระ” ไปเกาะเซลล์ หน้าแก่แซงผมไม่รู้นะ”
“แหม... น่ากลัวจัง“ อนุศนิยาเริ่มยิ้มออก
“โอเค แบบนี้ สวยแล้ว “ศตวรรษเข้าไปหอมแก้มอนุศนิยาซ้ายขวาจนชยากรแทบจะทนดูไม่ได้ “เจอกันตอนเย็น” ศตวรรษขับรถออกไป
จีน่ามาแอบซุ่มดูทั้งคู่อยู่หลังต้นไม้นานแล้ว จีน่าชะโงกดูเห็นอนุศนิยาเดินเข้าไปหาชยากร
“นุศโอเคมั๊ย“
“ยังไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่นุศจะพยายาม ไปทำงานก่อนนะคะ“ อนุศนิยาจะเดินไป
ชยากรแตะแขน อนุศนิยาหยุดเดินหันมา “อาเป็นห่วงนุศนะ ถ้าไม่สบายใจ อยากระบายออกมาบ้าง อาก็ยินดีรับฟัง “
“ขอบคุณค่ะ“ อนุศนิยาหันหลังเดินออกไป
ชยากรมองตามสีหน้าเป็นกังวล ก่อนจะเดินไปอีกทาง
โสมมิการับสายจากจีน่าแล้วหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าเรื่องเมื่อคืนสร้างความร้าวฉานให้ศตวรรษไม่ได้ “ดีกันแล้วเหรอ?“
“ใช่ค่ะ แถมยังนัดไปดินเนอร์กันคืนนี้ แถมกิ๊กกั๊กกันแต่เช้าคุณหมอบอกว่า....”
“นังนุศนี่มันก็หลงผัวไม่เบา”
“ปลวกอย่างเราแทะขาเตียงไม่ทันเลย”
“เดี๋ยวฉันจะไปย้ำแผลให้ ฉันนี่แหละหนามหัวใจของมัน ฉันจะทำให้หนามมันฝังใน เห็นหน้าหมอเมื่อไหร่มันจะต้องเสียดแทงใจคิดถึงฉัน”
โสมมิกาสีหน้ามั่นใจมาก
ที่เคาน์เตอร์ ศตวรรษกำลังเซ็นเอกสาร ด้านหลังโสมมิกาเดินมา “หมอวรรษ..”
ศตวรรษหันไปเห็นโสมมิกามองโสมมิกาอย่างระวังตัว