บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 6 หน้า 3
มิรันตรียังเขินๆ ชยากรอยู่ เธอเดินเข้าไปหาชยากรในฉาก พอเข้าไปใกล้ มิรันตรีก็จะเอามือไปปัดผมออกให้ แต่ชยากรยกมือห้าม ไม่ให้มิรันตรีแตะ แล้วจัดการจัดผมเอง มิรันตรีเจ็บใจที่ชยากรทำท่าไว้ตัว และรังเกียจตัวเองขนาดนี้ มิรันตรีเดินออกจากฉากมา
ตากล้องขาน “พร้อมนะครับ.... 5... 4... 3....2.....”
อีกด้านในขณะที่ชยากรกำลังพูดอยู่หน้ากล้อง อนุศนิยากับใบเฟิร์นกำลังนั่งดูมอนิเตอร์อยู่ โดยมีโสมมิกาแอบเหล่ดูอยู่ด้วย ส่วนศตวรรษนั้นนั่งอยู่ข้างๆ โสมมิกาแต่ไม่ได้ใส่ใจดูนัก
โสมมิกาเบ้หน้าเมื่อเห็นชยากรกำลังพูดอย่างฉะฉาน หญิงสาวกัดขึ้นมาลอยๆ “ตู้หนังสือเพื่อชุมชน...สคริปต์ชัดๆ”
ใบเฟิร์นแอบมองหน้าอนุศนิยาเมื่อได้ยินโสมมิกาแดกดันมาแล้วรีบกัดกลับ “พวกอ่านหนังสือปีละไม่ถึง 8 บรรทัด โลกแคบ”
“ทำโครงการเพื่อเด็ก....ไม่บอกไปล่ะว่าชอบกินเด็ก....ขนาดหลานตัวเองก็ยังไม่เว้น”
อนุศนิยาหันไปมองโสมมิกา โสมมิกาเชิดไม่กลัว
“แล้วศูนย์แพทย์ของเธอ ตกลงใช้ล้างไตหรือว่าล้างหนี้กันแน่”
ศตวรรษหันไปมองอนุศนิยาไม่เข้าใจที่อยู่ๆ เธอก็มาแขวะเขาแบบนี้ “มีปัญหาอะไรกับโครงการของผมเหรอครับ?”
“ก็แค่อยากรู้ว่าจะเชื่อถือได้แค่ไหน กลัวจะหมุนเอามาใช้หนี้ฉันมากกว่า”
โสมมิกาโวยเสียงดัง “มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องเอามาประจาน แขวะเขาทุกที่แบบนี้”
“คนกำลังจะล้มละลาย ซักวันยังไงโลกก็ต้องรู้”
ศตวรรษสวน “เอาเลยครับ ตามสบาย อย่าให้ผมประจานของคุณบ้างก็แล้วกัน”
กล้องหยุดถ่ายเมื่อเริ่มเถียงกันเสียงดัง มิรันตรีส่งเสียงมาปราม “ชู่ว์...”
อนุศนิยาถามศตวรรษเสียงดัง “ทำไม ฉันไปทำอะไรไม่ทราบ?”
“คุณส่งคนมาอุ้มแม่ผม!!”
อนุศนิยางง
โสมมิกาตกใจ “ห๊ะ..นี่เธอกล้าทำขนาดนี้เลยเหรออนุศนิยา”
“ผมรู้ว่าคุณใจดำ แต่ผมไม่คิดว่าจะโหดผิดมนุษย์มนาขนาดนี้”
“ฉันไม่ได้ทำ!!”
โสมมิกาประชด “หยุดโกหกซะที ทำตัวเป็น เริ่ด หรู ดูแพง ที่แท้ก็ทำตัวเป็นเจ้าแม่หนี้นอกระบบ “
“ตอนนี้ผมจะไม่เอาเรื่อง แต่ถ้าคุณยังส่งคนมาคุกคามไม่เลิก เรื่องถึงตำรวจแน่”
“ถ้าคุณใส่ร้ายฉันโดยไม่มีหลักฐาน โดนฟ้องกลับแน่ “
ศตวรรษหยิบมือถือออกมาให้อนุศนิยาดู “ผมมีข้อความที่คุณข่มขู่บังคับให้ผมใช้หน้าที่การงานเอื้อประโยชน์ให้คุณในทางมิชอบ เท่านี้คุณว่าเป็นหลักฐานได้ไหม?”