บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 6 หน้า 4
อนุศนิยาอึ้งเมื่อศตวรรษเอาเรื่องที่เธอต่อรองกับเขาเรื่องไตออกมาขู่ ศตวรรษเห็นคนมารุมมอง ก็ไม่อยากแฉต่อ “เลิกเล่นสกปรก แล้วขอให้จบทุกอย่างไว้แค่นี้” เขาเดินออกไป โสมมิการีบตามไปทันที
ชยากรสงสัย “มันพูดเรื่องบ้าอะไร? “
“นุศก็แค่ต่อรองเขาเรื่องหนี้ แต่นุศไม่ได้ส่งคนไปอุ้มเขานะคะใครจะสิ้นคิดทำเรื่องแบบนั้นคะ” อนุศนิยาพูดจบประโยคก็นึกขึ้นได้ มองหน้ากับชยากรทันที เพราะรู้ว่าเรื่องสิ้นคิดแบบนี้อาจจะเป็นฝีมือของนันทนาก็ได้ “หรือว่า....”
นันทนากำลังโวยวายผ่านโทรศัพท์กับอนุศนิยา “ก็นุศเป็นคนบอกให้อาไล่บี้มัน”
อนุศนิยาฟังแล้วแทบลมใส่ ชยากรเห็นอาการก็เดาได้ “นุศไม่ได้ให้อานันส่งคนไปยำเขานะคะ”
“ก็ไม่ได้ถึงกับยำ แค่ขู่เล่นขำๆ”
“มันไม่ขำแล้วค่ะ ถ้าถึงตำรวจเราผิดเต็มๆ “
“โอ๊ย....อย่างนังคุณเสามันจะกล้าเหร๊อ “
“ไม่รู้ล่ะค่ะ ห้ามอาแตะต้องพวกเขาอีกเด็ดขาด” อนุศนิยาวางหูไปอย่างหงุดหงิด
นันทนาโมโหที่อนุศนิยาหนีเอาตัวรอดแบบนั้น “ทีอย่างนี้ล่ะเกิดหัวหดขึ้นมา” เธอรีบกดโทรศัพท์ทันที “ฮัลโหล ภารกิจวันนี้ ยกเลิกไปเลยนะ”
นักเลงที่กำลังขับรถแล้วพูดสายกับนันทนาไปด้วย “ยกเลิกอะไรล่ะ ยกรถมาทั้งคันแล้วเจ๊” นักเลงกำลังขับรถยก และกำลังลากรถของเสาวรสมาด้วย
นันทนารีบโวยใส่ทันที “โว้ย...ทีอย่างนี้ล่ะมาไว เคลมไว”
“ไม่รู้ล่ะ ผมเอามาละ ตัวใครตัวมันละกันงานนี้”
เสาวรสซึ่งใส่แว่นดำสวมหมวกปกปิดหน้าตากับชะมวงเข็นรถเข็นซื้อกับข้าวออกมามาจากซุปเปอร์มาร์เก็ต เสาวรสมองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง “นี่นังชะมวง! แกคอยดูด้วยนะว่ามีใครจะมาดักอุ้มชั้นอีกหรือเปล่า”
ทันใดนั้น! รถยกขับผ่านมาหน้าประตูซุปเปอร์มาร์เก็ต ผ่านหน้าเสาวรสกับชะมวง
“คุณผู้หญิง...นั่นมันรถเรานี่คะ”
เสาวรส ถึงกับหน้าเหวอเมื่อเห็นรถโดนลากไปต่อหน้าต่อตา “ไอ้เปรต!! จะเอารถฉันไปไหน” เสาวรสกับชะมวงวิ่งหน้าตั้งตามรถไป “หยุดนะ เอารถฉันมา!!!” เสาวรสวิ่งไม่ทัน ได้แต่ปาข้าวของตามรถลากไป “ปัดโธ่เว้ย...นี่มันอะไรกันนักกันหนา”
ชะมวงสยอง “อุ้มทั้งรถ อุ้มทั้งคน นี่แสดงว่าเขาเอาจริงแล้วนะคะ”
เสาวรสหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าจะต้องเป็นฝีมือของนันทนาแน่ๆ