บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 16 หน้า 2
“โยกับแม่รู้สึกผิดที่เป็นสาเหตุทำให้งานของคุณสินีต้องเสียหาย โยอยากจะมาขอโทษคุณชัช ที่โยไม่บอกคุณกิ่ง เพราะโยกลัวคุณชัชจะไม่ยอมพูดเรื่องนี้กับโย”
“ถ้ามีคนอื่นอยู่ใช่ไหมคะ”
“โยขอโทษที่ทำให้คุณกิ่งเสียความรู้สึก โยขอโทษนะคะ”
“กิ่งเข้าใจเหตุผลของคุณโยนะคะ ที่จริงเรื่องระหว่างชัช คุณกรรณ คุณโยมันเป็นเรื่องที่ต้องคุยกันภายในครอบครัว ถ้าคนนอกมาฟังด้วยก็คงพูดไม่สะดวก กิ่งเข้าใจได้ค่ะ”
กิ่งกาญจน์จับมือโยทกา “ตอนนี้ชัชเข้าใจคุณโยแล้วใช่ไหมคะ”
“ค่ะ” กิ่งกาญจน์ยิ้ม “งั้นก็ดีแล้วค่ะ”
“คุณกิ่งไม่โกรธโยเหรอคะ”
“ไม่หรอกค่ะ คุณโยมีเหตุผลที่กิ่งเข้าใจได้ แล้วถ้าคุณโยกับชัชปรับความเข้าใจกันได้ มันก็เป็นเรื่องดีนะคะ ขอแค่ชัชมีความสุขกิ่งก็พอใจแล้วค่ะ”
“แต่โยผิดสัญญา
“ถ้ากิ่งจะโกรธคุณโยเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อยๆ โดยไม่ฟังเหตุผล กิ่งก็คงบ้ามาก กิ่งจะไม่ยอมแลกมิตรภาพดีๆระหว่างเรากับความเห็นแก่ตัวโดยไม่ฟังเหตุผลเด็ดขาด ขอบคุณนะคะที่คุณโยยอมพูดความจริงกับกิ่ง”
โยทกามองกิ่งกาญจน์ด้วยความรู้สึกผิด “ขอบคุณนะคะที่ยอมเชื่อโย”
กิ่งกาญจน์รู้ว่าโยทการู้สึกผิด กิ่งกาญจน์เองผิดหวังกับเรื่องที่เกิด แต่พยายามทำใจเพื่อรับมือกับเหตุการณ์ทุกอย่าง ตามความเป็นจริง “มิตรภาพเริ่มจากความไว้ใจค่ะ ถ้ากิ่งไม่เชื่อมั่นในความรู้สึกของกิ่ง กิ่งคงต้องทุกข์รายวันกับทุกเรื่องที่วิ่งเข้ามา” กิ่งกาญจน์จามเบาๆ
“ข้างนอกอากาศมันเย็น เข้าไปข้างในดีกว่านะคะ”
“ค่ะ...” เสียงมือถือโยทกาดัง “คุณกิ่งเข้าไปก่อนนะคะ เดี๋ยวโยตามไป” กิ่งกาญจน์ยิ้มแล้วเดินเข้าไปในบ้าน
โยทการู้สึกผิด “โยขอโทษนะคะคุณกิ่ง”
โยทกามองมือถือแล้วกดรับ “สวัสดีค่ะคุณลุง”
ห้องทำงานเถกิง กรรณิการ์เป็นคนคุยมือถือ “นี่แม่เองนะโย”
โยทการู้สึกผิด “ค่ะแม่ แม่..โยขอโทษนะคะที่หายไปโดยไม่บอกแม่”
“ไม่เป็นไร แค่แม่รู้ว่าโยปลอดภัย แม่ก็สบายใจแล้ว”
“แม่คะ เรื่องที่โยมาหาคุณชัช”
“ปรับความเข้าใจกับคุณชัชเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ”
“งั้นก็กลับบ้านเถอะนะ แม่คิดถึง”