บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 3 หน้า 2
“งั้นผมช่วยยกสองจานนี้ออกไปก่อนนะ” กิ่งกาญจน์ผิดหวัง “ค่ะ”
ชัชรัณช่วยยกจานพอร์คช็อบออกไป กิ่งกาญจน์จัดการหยิบผักวางจัดจานสลัดด้วยความรู้สึกน้อยใจ
ชัชรัณยังยืนอยู่ด้านข้างประตู รู้สึกผิดที่ทำโรแมนติกให้กิ่งกาญจน์ไม่ได้เลยสักครั้ง ชัชรัณหนักใจเดินไป
ที่โต๊ะกินข้าว กิ่งกาญจน์หยุดยืนสูดลมหายใจเบาๆ เรียกความมั่นใจให้กับตัวเอง ก่อนจะยิ้ม
“สลัดมาแล้วค่ะ” กิ่งกาญจน์เดินเข้ามาในห้องชะงักที่เห็นว่ามีแค่กฤตนัยที่รออยู่ที่โต๊ะอาหารคนเดียว
กฤตนัยมองสีหน้าเหวอของกิ่งกาญจน์ด้วยความรู้สึกสงสาร
“ชัชมันมีงานด่วนเข้ามา ก็เลยต้องรีบไป”
“ไม่เป็นไรค่ะ” กิ่งกาญจน์น้ำตาคลอนิด ๆ “ที่จริงกิ่งก็รู้ว่าไม่ควรจะหวังมากเกินไป” กิ่งกาญจน์พยายามจะพูดให้เป็นเรื่องยิ้มๆ แต่น้ำตาคลอนิด ๆ “แล้วเราสองคนจะทานหมดไหมคะเนี่ย”
“ไม่ต้องห่วง” กฤตนัยยิ้ม “ฝีมือกิ่งทำกี่จานพี่ก็จะไม่ให้เหลือ”
กิ่งกาญจน์รู้ว่ากฤตนัยพยายามปลอบใจ “ขอบคุณนะคะพี่กฤต”
กฤตนัยยิ้ม แล้วตัดสเต็กกินด้วยสีหน้าอร่อยมาก “อร่อยมาก...ลองชิมสิ”
กฤตนัยตัดสเต็กป้อนให้กิ่งกาญจน์ กิ่งกาญจน์เห็นความตั้งใจปลอบของกฤตนัยก็ยอมกิน
“คนทำเขาฝีมือดี” กิ่งกาญจน์ยิ้มอย่างขอบคุณ
ภายในรถชัชรัณ ชัชรัณขับรถด้วยสีหน้าเครียดคิดถึงคำพูดของกฤตนัย ที่บ้านคุณหญิงละออง
ชัชรัณวางจานสเต็กบนโต๊ะ “ผมมีธุระต้องรีบไป ฝากขอโทษกิ่งด้วยนะพี่” ชัชรัณจะเดินออกไป
“กิ่งมีจิตใจเหมือนนาย ช่วยดูแลคนที่นายเลือกให้ดีที่สุด”
ชัชรัณหันกลับไปมอง กฤตนัยมองตอบอย่างลูกผู้ชายขอร้องกัน
ชัชรัณรู้สึกผิด
คอนโดเซม โยทกาเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำชะงักที่เห็นเซมกับเจนจันทร์นั่งอยู่ที่โซฟาแต่หันมามองโยทกาอย่างรอคอย สีหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์มาก “ยิ้มอะไรกัน” เจนจันทร์ลุกขึ้นมายืนด้วยท่าเตรียมพร้อม
“ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่วินาทีสำคัญของการเสียซิงจูบแรกของนางสาวโยทกา อรุณชาติ ณ บัดนี้ค่ะ”
เซมปิดไฟ ที่หน้าจอโทรทัศน์เป็นภาพจากคลิปวีดีโอ ภาพชัชรัณพยายามช่วยชีวิตโยทกาทั้งปั๊มหัวใจและผายปอด เซมกด pause ตอนผายปอด เซมเปิดไฟ เซมกับเจนจันทร์พูดพร้อมกัน
“อิจ...มาก!!!!!”
“ทำไมถึงไม่เป็นฉัน ฉันอยากจะสิงร่างแกจริง ๆ ปากเขานุ่มมะ หวานป่าว”
“บ้าหรือเปล่า เขาช่วยชีวิตฉันตามขั้นตอน ไม่ได้มีจิตพิศวาส”
“เขาไม่มี แต่แกมีใช่ม๊า เขาช่วยแกไว้ทั้งสามครั้ง ไอ้เวนย์ บ๊อบ คราวนี้ก็จมน้ำอีก พรหมลิขิตอ๊ะเปล่า”
“พวกแกอย่าเป็นผู้หญิงคิดบวกได้มะ บวกเรื่องราวเพิ่มเติมตลอดเวลา”
“อย่ามาสะตอ ฉันเห็นนมแก..” โยทกา กับเจนจันทร์ตกใจทั้งคู่ “เฮ้ย!”
“ฉันเปรียบเปรย หมายถึงไก่เห็นตีนงู” เซมชี้ตัวเอง “งูเห็นนมไก่ รวบคำไปนี้ดดด ที่จริงคุณป้าแต่งงานกับคุณเถกิงก็ดีนะ แกจะได้หมดสิทธิ์เพราะต้องกลายเป็นพี่น้องกับคุณชัช หนทางรักฉันก็จะสดใส”