บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 3 หน้า 3
“ถามคุณชัชก่อนไหมว่าเขาจะ”เอา”หรือเปล่า ขนาดไอ้โย หน้าอย่าง” เจนจันทร์เน้นเสียงแบบว่าดีมาก
“นี่! หุ่นก็โอ้ย ขนาดหนึ่งในสิบของพี่ เขายังมองด้วยหางตาเลย โย...เขาไม่ชอบแกกับแม่ขนาดนี้ คุณป้าจะอยู่ร่วมบ้านกับเขาได้เหรอ”
“ถ้าลุงเถกิงท่านเป็นคนดี แม่ก็สมควรที่จะได้อยู่กับคนดี ๆ ฉันจะไม่ให้ความคิดติดลบของเขาทำลายความรักของแม่ฉันเด็ดขาด”
“แต่คนมันอคติจะให้มองในแง่ดีมันยากนะแก”
“ก็ไม่ต้องมอง ปล่อยให้หลานชายกับแก๊งค์คุณยายขี้อิจฉาแง๊ว ๆ ไปแบบนี้แหล่ะ พวกตาร้อนเราไม่ต้องทำอะไรมาก แค่เรามีความสุข..เขาก็ดิ้นตายแล้ว แต่ถ้าร้ายมา ฉันก็ร้ายกลับ”
“แล้วถ้าร้ายกลายเป็นรักก็คงดีใช่ม๊า” โยทกาเปลี่ยนเรื่อง “เดี๋ยวฉันไปเตรียมตัวก่อน”
เจนจันทร์แซว “พรุ่งนี้ต้องไปสัมภาษณ์งานบริษัทหวานใจ”
โยทกาเสียงหนักไม่ได้เขิน “บ้า” เจนจันทร์ เซมล้อเลียนเต็มที่ “บ้า!!!”
เซมกับเจนจันทร์ยิ้มแซว โยทกาส่ายหน้าเดินเข้าไปในห้อง
“พี่เซม เจนว่า..”
“ก็อย่างที่เจนเข้าใจ”
“หมายความว่า...”
“แน่นอน...” สองพี่น้องพยักหน้าให้กัน “มีเฮ...”
ห้องนอนเจนจันทร์กับโยทกา โยทกาเข้ามาในห้องแล้วนิ่งไป โยทกาคิดย้อนตอน
ชัชรัณเข้ามาช่วยโยทกาจากเวนย์
โยทกาค่อย ๆ ยิ้ม นิ้วแตะที่ปากเบาๆ นึกถึงภาพ ชัชรัณช่วยผายปอดให้โยทกา
หน้าโยทกายิ้มมากขึ้น
ตึกวริศรักษ์ ชัชรัณเข้าห้องทำงานมาสีหน้าเครียด เสียงเคาะประตู นิพนธ์เลขาของทั้งกฤตนัยกับชัชรัณเข้ามา
“คุณชัชครับ อีกสิบนาทีคุณมีประชุมกับฝ่าย Product ครับ คุณกฤตครับคุณมีนัดสัมภาษณ์กับคุณ...”
กฤตนัยตัดบท “เขามาถึงแล้วใช่ไหม”
“อยู่ที่ห้องประชุมเล็กครับ” นิพนธ์ส่งแฟ้มเล็กให้กับกฤตนัย “ใบสมัครครับ”
“คุณนิพนธ์ ช่วยตามคุณจรินทร์ให้ผมด้วยนะ”
“เดี๋ยว พี่ยังไม่ทันสัมภาษณ์ แล้วจะเรียกฝ่ายบุคคลมาทำไม เส้นเหรอ?”
“พี่อยากคุยกับคุณจรินทร์เรื่องสัมมนาประจำปีของพนักงาน พี่ไปก่อนนะ”
กฤตนัยเดินออกไปแบบเนียน ๆ แต่ชัชรัณรู้สึกสงสัย
“นิพนธ์ คนที่มาสัมภาษณ์เป็นใคร ชื่ออะไร?”
ห้องประชุม โยทกาลุกขึ้นหันมา กฤตนัยเดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มเอกสารเล็กในมือ
“สวัสดีค่ะคุณกฤตนัย”