บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 18

บทโทรทัศน์ : เบญจธารา

เช้าวันใหม่ ห้องรับแขก บ้านวริศรักษ์ พวงมาลัยสวยงามที่ถูกร้อยอย่างงดงามในมือของคุณผ่อง ชัชรัณไหว้คุณผ่อง  คุณผ่องใช้มือรับไหว้ มาลัยกับเตยที่ยืนอยู่ด้านหลังมองด้วยความรู้สึกยินดีกับภาพยายหลานที่อบอุ่น “ผมขอให้คุณยายสุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะครับ

“ขอบใจมากนะหลาน  ยายก็ขอให้ชัชประสบความสำเร็จสมกับที่ยายตั้งใจ  ทั้งการงานและชีวิตครอบครัว” ชัชรัณรับไม่เต็มปากนัก

“ครับ...แล้วทำไมปีนี้คุณยายถึงไม่จัดงานเหมือนทุกปีล่ะครับ หรือจะให้ผมจัดการให้..”“ไม่ต้องหรอกลูก...ปีนี้ยายรู้สึกเหนื่อยไม่อยากรับแขกเท่าไหร่ อายุป่านนี้แล้ว ยายไม่ได้อยากได้คำอวยพรหรือของขวัญจากคนนอกบ้าน...ยายอยากได้ของขวัญจากคนในครอบครัวมากกว่า”

ชัชรัณชะงักมองคุณผ่องรู้ว่ากำลังจะเปิดประเด็น “คุณยายครับ...เรื่องกิ่ง..”

“ยายหมายถึงเวลา  เราไม่ได้ทานข้าวด้วยกันนานแล้วนะ”

ชัชรัณ     ผ่อนคลายขึ้นที่ไม่โดนกดดัน “ผมจะรีบเคลียร์งานกลับมานะครับ น่าจะเป็นช่วงหัวค่ำ”

“อืม...ถ้าเลยสักห้าโมงยายก็คงไม่รอนะ”

“ถ้างั้นผมจะ...” คุณผ่องแทรก “เอาเป็นวันหยุดดีกว่านะ ยายไม่อยากให้ชัชเสียงาน...”

“เสาร์นี้นะครับคุณยาย ผมสัญญา”

“ยายจะรอนะ”

“ครับคุณยาย” ชัชรัณออกไป เพ็ญศรีเข้ามา

“อีก 20 นาที   ฝ่าย catering (แคท เทอ ริ่ง) จะมาถึงค่ะ”

มาลัยกับเตยมองเพ็ญศรีว่าหมายความว่ายังไง คุณผ่องยิ้มร้าย

ในสวนบ้านวริศรักษ์ ถูกจัดเป็นงานเลี้ยงเล็ก ๆ  อย่างรวดเร็ว คุณผ่องเดินดูความเรียบร้อย  มีเพ็ญศรีกับมาลัยตาม

“คุณท่านคะ....”

“เป็นงานส่วนตัวที่ฉันไม่อยากให้ตาชัชต้องมาวุ่นวาย เข้าใจใช่ไหมมาลัย”

มาลัยรู้ว่ากำลังโดนสั่งว่าไม่ต้องพูด “ค่ะคุณท่าน”

“หน้าที่ของเธอคือทำตามคำสั่งเพ็ญศรีเกี่ยวกับงานวันนี้”

มาลัยมองเพ็ญศรีที่ยิ้มสะใจ  มาลัยไม่สบายใจกังวลว่าวันนี้จะต้องมีเรื่องอะไรแน่ “ค่ะคุณท่าน”

เพ็ญศรียิ้มร้าย