บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 9 หน้า 2
“ตาชัช กลับ!”
ชัชรัณต้องปล่อยมือจากโยทกาจะตามคุณผ่องที่จะเดินไป
“หลานฉันช่วยคุณไว้นะคุณนาย ขอบคุณสักคำสิค้า” คุณผ่องคอแข็งหน้าเชิดหูทวนลม
“ไม่ขอโทษ สงสัยเรียนสมบัติผู้ดีไม่จบหลักสูตร เลยเป็นผู้ดีไม่มี มารยาท”
คุณผ่องโกรธมาก ชัชรัณขยับเข้าขวางตรงหน้ายายละมุด “ผมขอร้องนะครับ พอแค่นี้เถอะ”
ยายละมุดเห็นสีหน้าลำบากใจสุดๆ ของชัชรัณก็ยอมอ่อน “พูดจากันดีๆ แบบนี้ยายก็โอเค”
ยายละมุดจับมือชัชรัณมายัดเงินคืน “เอาเงินคืนไปเถอะ ถึงยายจนเงินแต่ไม่เคยจนน้ำใจ”
ยายละมุดมองคุณผ่องด้วยสายตาสมเพช คุณผ่องโกรธจัด กิ่งกาญจน์รีบเข้ามาจับแขนคุณผ่องด้วยอาการปะเหลาะ “แดดเริ่มร้อนแล้ว กลับกันดีกว่านะคะ คุณยาย”
คุณผ่อง เพราะมีกิ่งกาญจน์จึงต้องยอมเบาลง ถอนใจอย่างหงุดหงิด “จ้ะ”
คุณผ่องยอมกลับมีกิ่งกาญจน์ช่วยประคอง
“ผมกลับก่อนนะครับคุณยาย” ชัชรัณไหว้ยายละมุดแล้วยังห่วงโยทกา “ตาของเธอไม่เป็นไรแน่นะ”
“ค่ะ” โยทกายิ้ม ชัชรัณเดินออกไป ยายละมุดมองโยทกาที่มองตามชัชรัณไปด้วยสายตาปลื้ม ๆ โยทกาหันมาเห็นยายละมุดจ้องมอง “อะไรเหรอจ๊ะ?”
“ใครจะเป็นแฟนคุณชัชคงต้องเจอศึกหนักแน่ ยากนะ...” โยทกาได้แต่ยิ้มไม่มีคำตอบ
บริเวณวัด กิ่งกาญจน์เดินมากับคุณผ่อง
“อย่าอารมณ์เสียเลยนะคะคุณยาย วันนี้เรามาทำบุญแล้ว ทำใจสบายๆ นะคะ”
คุณผ่องหยุดหันมองไปทางด้านหลัง ชัชรัณเดินเข้ามา คุณผ่องแทบจะอยากระเบิดซะเดี๋ยวนี้ “ชัช...”
“ผมขอกลับไปคุยที่บ้านนะครับคุณยาย” คุณผ่องมองไปทางกิ่งกาญจน์
คุณผ่อง ถามกิ่งกาญจน์ “ตากฤตกับคุณแม่ของหนูล่ะ”
“คุณแม่มีธุระด่วน เลยให้พี่กฤตพาไปค่ะ”
“งั้นกิ่งก็ติดรถพี่ไปออฟฟิศด้วยกันเลย” คุณผ่องมองชัชรัณด้วยสายตาวิเคราะห์
“ชัชไปเอารถมาแดดมันร้อน ยายจะรอตรงนี้ หนูกิ่งรอเป็นเพื่อนยายนะลูก” คุณผ่องรอจนชัชรัณเดินออกไป
“ยายเพิ่งรู้ว่าหนูกิ่งสนิทสนมกับโยทกาด้วย”
“เพื่อนร่วมงานน่ะค่ะ”
“โยทกาเข้ามาทำงานไม่นาน ทำไมดูจะสนิทกับทุกคนทั้งหนูกิ่ง ตากฤต”
“คุณโยเป็นคนอัธยาศัยดีนะคะ ฉลาดแล้วที่กิ่งทึ่งคือเขาเป็นนักสู้ ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ”
“พื้นเพเขาไม่ค่อยดี ยายกลัวว่าเขาจะคิดไม่ซื่อ”
“ไม่หรอกค่ะคุณยาย คุณโยเขาใช้ความสามารถพิสูจน์ตัวเอง กิ่งว่าเขามีความนับถือตัวเองสูงมากนะคะคุณยาย”
คุณผ่องรับฟังยิ้ม ๆ แต่สายตาคิดประมวลผลอย่างรวดเร็ว
ยายละมุดกับโยทกาเดินกลับมาที่แผงขนมจีน “โยเป็นห่วงก็เลยทิ้งแผง”
“ไม่เป็นไร แถวนี้ไม่มีใครกล้าขโมยของยายหรอก”