บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 15
พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 15
ฟีนิกซ์ ซูซี่คว้าโทรศัพท์มาจากมือเคน แล้วกระแทกเสียงลงไป
“คุณธงรบ คุณเลิกยุ่งกับชีวิตฉันได้แล้ว”
บ้านธงรบ ธงรบยิ้มอย่างรู้สึกเป็นต่อ
“ซูซี่ เธออาจตัดใครบางคนไปจากชีวิตได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนหรอก”
ธงรบหันโทรศัพท์ไปอีกทาง เห็นหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งถูกแม้กกี้จับไว้อยู่
“ซูซี่ ซูซี่ ช่วยแม่ด้วย”
ซูซี่ตกใจสุดขีด ร้องออกมาดังลั่น “แม่ !!!!”
เคน พิ้งค์ และชาคริต พลอยตกใจไปด้วย จากน้ำเสียงของซูซี่ บ่งบอกให้รู้ว่ามีเรื่องร้าย แต่ก็ยังไม่ชัดว่าร้ายขนาดไหน
ธงรบดึงโทรศัพท์กลับมาพูด “ฉันเคยบอกแล้วไง ว่าอย่าทำให้ฉันโกรธ”
“คุณต้องการอะไร”
“ฉันต้องการตัวเธอ แลกเปลี่ยนกับแม่ของเธอ แต่มีข้อแม้ เธอต้องมาคนเดียว”
“ได้ ที่ไหนเมื่อไหร่บอกมาเลย” ซูซี่ฟังคำตอบ แล้วพูดกลับไปอีกครั้ง “โอเค แล้วเจอกัน”
ซูซี่กดวางสายแล้วเดินไป ทุกคนมองตาม
“ซูซี่ จะไปไหนน่ะ”
ซูซี่หยุดตอบพิ้งค์ โดยไม่หันหน้าไป “จะไปไหน มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ”
“เกี่ยวสิ ในเมื่อเราเป็นทีมเดียวกัน”
“ใช่ ! เราเป็นทีมเดียวกัน แล้วอีกอย่าง...คุณยังไม่ได้คืนโทรศัพท์ผมด้วย”
ซูซี่หันกลับมา ยื่นโทรศัพท์คืนให้เคน แล้วบอกกับทุกคน “ธงรบจับตัวแม่ฉันไป ฉันต้องไปช่วย”
ชาคริตตวาด “จะบ้าเหรอ ! เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเป็นกับดัก”
“ถึงตาย ฉันก็ต้องไปช่วยแม่”
จังหวะนั้นเองเจนก็เดินเข้ามา “ไปไม่ได้ ฉันไม่อนุญาต”
ซูซี่หันขวับไปหาเจน “คุณเจน คุณหยุดฉันไม่ได้หรอก”
“ฉันไม่ได้จะหยุดเธอ แต่เราจะไปด้วยกัน...เราคือฟีนิกซ์” ซูซี่นิ่งมองเจนอย่างไม่มีคำโต้เถียงใด ๆ อีก