บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 15 หน้า 2
ห้องเก็บอาวุธฟีนิกซ์ เคน พิ้งค์ เจน และชาคริตสวมชุดป้องกันด้วย พร้อมด้วยอาวุธของแต่ละคน มือพุฒิยื่นเข้ามาหยิบปืน พอเคนมองเห็นพุฒิก็ถาม
“พุฒิ แกจะทำอะไรน่ะ”
“ยังไงงานนี้ฉันไม่ยอมพลาดหรอก”
ซูซี่หยิบปืนขึ้นมาดู แล้วเสียบเข้าซองปืน ก่อนบอกกับเจน
“คุณเจน เงื่อนไขของธงรบคือฉันต้องไปคนเดียว”
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา เราแค่ตามไปโดยไม่ให้พวกนั้นรู้” เจนถามทุกคน “พร้อมกันหรือยัง”
“พร้อมครับ”
“พร้อมค่ะ”
“พร้อมอยู่แล้ว”
พุฒิทิ้งท้าย “ส่วนผม พร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์เลยครับ”
ซูซี่มองพุฒิแบบนึกไม่ถึง “คุณพุฒิ คุณควรพักให้หายดีก่อน”
พุฒิยิ้มให้ซูซี่ “ไม่หรอกครับ ถ้าผมไม่ไป คงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”
ซูซี่มองพุฒิอย่างซาบซึ้ง
เคนมองและยิ้มแบบเชียร์เพื่อนสุด ๆ “เยี่ยม” พิ้งค์เหล่มองเคนทำนองว่า เยอะไปไหม
“ไปกันเลย”
หน้าอาคารฟีนิกซ์ พุฒิ ซูซี่ เคน พิ้งค์ เจน และชาคริต เดินเรียงหน้ากระดานเข้าออกมา อย่างเท่
ดาดฟ้าอาคารจอดรถ แม่ของซูซี่ถูกมัดมือผูกโยงไว้ตรงริมดาดฟ้า เพียงเอมมี่ใช้ดาบในมือตัดเชือก ร่างแม่ซูซี่ก็จะดิ่งจากยอดตึกลงไป แม่ของซูซี่มีอาการหวาดกลัวสุดขีด
“อย่า ! อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันสาบาน ว่าหนี้ที่ติดอยู่ทั้งหมด จะเอามาคืนภายในห้าวัน อ่ะ ๆ สามวันก็ได้”
แม่ซูซี่พูดต่ออย่างไว “สองวัน วันเดียว ครึ่งวัน หรือจะเป็น ...”
ธงรบรีบขัดอย่างรำคาญ “พอ พอ พอเลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับหนี้หรอก”
“ถ้าอย่างงั้นจับฉันมาทำไม ขอร้องล่ะ จะให้ฉันกราบก็ได้ ปล่อยฉันไปเถอะนะ... นะ...”
“ปล่อยน่ะปล่อยแน่ แต่ต้องรอให้ลูกสาวแกมาก่อน”