บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 8 หน้า 8
รถแท๊กซี่แล่นมาจอดที่หน้าโรงแรม และโชเฟอร์ก็คือจ่าส่งนั่นเอง
พวกคิมูระกับพวกยากูซ่าก้าวลงมาจากรถ ทั้งสามคนแต่งตัวง่ายๆเหมือนนักท่องเที่ยวธรรมดาแต่หน้าตาไม่ให้ และเห็นร่องรอยความเป็นนักเลงอยู่ตามตัว เช่น มีรอยแผลเป็น นิ้วถูกตัด และที่สำคัญคือ…รอยสักของคิมูระที่ซึมผ่านเสื้อบางๆออกมาให้เห็นเนื่องจากความชื้นของเหงื่อ เห็นเป็นรูปสัตว์ร้ายดุดันน่ากลัว จ่าส่งช่วยพวกยากูซ่าขนกระเป๋าลงจากรถ
เสือในชุดพนักงานยกกระเป๋า กำลังเข็นรถนำกระเป๋ามาต้อนรับยากูซ่า “สวัสดีครับ โรงแรมยินดีต้อนรับครับ”
เสือลอบสบตากับจ่าส่ง ๆ รับเงินค่าแท๊กซี่จากยากูซ่าแล้วปลีกตัวไปขึ้นรถ แล่นออกไป
เสือเข็นกระเป๋านำพวกยากูซ่าตรงมาที่เคาน์เตอร์เพื่อจองห้องพัก ตะวันฉายในชุดพนักงานต้อนรับของโรงแรมยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์กับผจก.โรงแรม ผู้จัดการออกอาการขาสั่น ตะวันฉายซุกปืนไว้ตรงหน้าเคาน์เตอร์เผื่ออะไรฉุกเฉินก็พร้อมยิงได้ทันที
“สวัสดีตอนบ่าย มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”
“เราต้องการจองห้องพัก”
“สำหรับสามท่านหรือครับ”
“มีปัญหาอะไรงั้นหรือ”
“มีห้องพิเศษอยู่ที่ชั้นห้าครับ ห้อง 504”
“เราอยากได้ห้องธรรมดา และก็อยู่ชั้นสูงๆหน่อย เราไม่ชอบคนพลุกพล่าน”
“เอ่อ..แต่ห้อง…”
”ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร เราจะไปเข้าพักที่อื่น”
ตะวันฉายแอบมองหน้ากันกับเสือทันที
ลิฟต์เปิดประตูออก ผจก.โรงแรม ตะวันฉาย พรวดออกมาจากลิฟต์ เจอยักษ์กับจ่าส่งรออยู่
ยักษ์รายงาน “เรียบร้อยครับหมวด อุปกรณ์สอดแนมติดตั้งพร้อมแล้วครับ”
“ถอดออกมาให้หมด”
“อะไรนะครับ”
“มันขอย้ายห้องไปอยู่ชั้น 8”
จ่าส่งหน้าซีด ยักษ์ทำหน้าเหมือนจะเป็นลม
ตะวันฉาย จ่าส่ง ยักษ์ลงมือเข้าไปติดตั้งอุปกรณ์สอดแนมกันคนละไม้ละมือ แม้แต่ผจก.โรงแรมก็ต้องมาช่วยกับเค้าด้วย