บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 22 หน้า 14
ตะวันฉายรับมาดูและพบว่ามันเป็นกรอบรูปโลหะเล็กๆ บรรจุรูปถ่ายของธิชากับบูรพา “มันเป็นความทรงจำของฉันกับบูรพา”
“ขอบคุณมากธิชา ผมจะเก็บมันไว้โชคดี บูรพา คุณด้วยนะธิชา”
ออฟฟิศเฮียเป็ด เป็นห้องหยาบๆ รกๆ มีโต๊ะทำงานตั้งอยู่และใช้เป็นที่เก็บสินค้าไปด้วยในตัว ตะวันฉายเห็นประตูเปิดอยู่ก็เคาะขอบประตูก่อนจะยื่นหน้าเข้ามามองหา “มีใครอยู่รึเปล่าครับ”
ตะวันฉายเดินกระเผลกเข้ามาในห้องและเห็นว่าไม่มีคนเลย ตะวันฉายทำท่าจะกลับออกไป แต่แล้วจมูกก็ได้กลิ่นฉุนๆ ผิดปกติในห้อง ตะวันฉายเดินไปดูที่โต๊ะทำงานเฮียเป็ด ที่มีวิทยุตั้งอยู่สำหรับวอ.กับวิทยุบนเรือ ตะวันฉายค่อยๆ ย่อตัวลงดูที่ใต้โต๊ะ และเห็นศพเฮียเป็ดถูกยัดหมกเอาไว้ เฮียเป็ดเนื้อตัวเขียวแล้วเพราะโดนฆ่าตั้งแต่เมื่อคืน
ตะวันฉายตกใจผงะ ก่อนจะเริ่มนึกขึ้นได้ “ไอ้ทัศน์...” ตะวันฉายได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กก็ชักปืนออกมาแล้วผลักลังออก เจอคนเรือวิ่งหนี ตะวันฉายคว้าเอาไว้ “เรือล่ะ ทำไมยังไม่มา นี่เลยเวลามานานแล้วนะ”
“ก็มันไม่มาแล้วน่ะสิคุณ ผมวิทยุไปแคนเซิลเรียบร้อยแล้ว”
ตะวันฉายเลือดขึ้นหน้ากระชากคอเสื้อคนเรือ “คุณว่าอะไรนะ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง ไหนน้องผมเค้าบอกว่าเค้าจ่ายเงินไปเรียบร้อยแล้วไงล่ะ คุณคิดจะเบี้ยวเค้าใช่มั้ย”
“เดี๋ยวๆ ฟังผมก่อน ถึงเรือมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วตำรวจกำลังจะแห่กันมาที่นี่ แห่กันมาทั้งกองปราบคุณรู้รึเปล่า”
“ว่าไงนะ”
“ไม่เชื่อคุณลองเปิดวิทยุดูสิ...”
ตะวันฉายพอตั้งสติได้ก็ขยับไปเปิดวิทยุของเฮียเป็ดก็ลองเปิดเครื่องและจูนหาคลื่นของตำรวจ คนเรือถือโอกาสนั้นรีบหนีไปโดยไม่รั้งรอ ตะวันฉายเห็นแต่ขี้คร้านจะตามเพราะมัวสนใจฟังคลื่นวิทยุมากกว่า
“อินทรีย์เรียกนกยูง ขอรายงานตำแหน่ง ขณะนี้เดินทางถึงแยก... อีก 5 นาทีจะเข้าถึงที่หมาย ช่วยประสานงานกับทางท้องที่ด้วยว่า ให้ปิดทางเข้าออกของบริเวณท่าเรือ ย้ำปิดทางเข้าออกของบริเวณท่าเรือให้หมด เป้าหมายเป็นคนร้ายในคดียาเสพติด มีอาวุธ และคาดว่าจะต้องขัดขืนการจับกุมแน่นอน”
วิทยุตำรวจประสานงานกันต่อไป ตะวันฉายนิ่งอึ้ง รำพึง “อินทรีย์ หรือว่า...หน่วยอินทราช !”
เจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งด่านกั้นให้รถที่แล่นสัญจรละแวกนั้นจอดรอชั่วคราว เพื่อเปิดทางให้กับขบวนรถตำรวจกองปราบที่มาพร้อมกับหน่วยอินทราชที่แล่นตามกันมาเป็นแถว รถบรรทุกหน่วยอินทราชเห็นทุกคนกำลังตรวจตราอาวุธในขณะที่หัวหน้าหน่วยก็กำชับสั่งการ “ทุกคนจำไว้ เป้าหมายเป็นผู้ต้องหาคนสำคัญ ที่จะปล่อยให้หลุดรอดไปไม่ได้เด็ดขาดถ้ามีการขัดขืนการจับกุม อนุญาตให้ยิงได้ทันทีโดยไม่ต้องรอคำสั่งใดๆ ทั้งสิ้น !”