บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 14 หน้า 3

ปาริฉัตรไม่พอใจ จามจุรีอ่อนใจเดี๋ยวนี้บริษัทดูวุ่นวาย มอลลี่ขำกร๊ากๆ อยู่ ทันใดนั้นนาคินทร์เดินฉับๆๆ เข้ามา ปาริฉัตรสีหน้าเบิกบาน จามจุรีดีใจ มอลลี่ขำค้าง 

นาคินทร์พูดไปเดินไป เข้าห้องไป “มีเอกสารอะไรรีบเอาเข้ามาเลยนะครับ” 

ปาริฉัตรลุกพรวด ยิ้มแฉ่ง “ค่ะ!! ท่านประธาน” ปาริฉัตรรวบแฟ้ม จามจุรีรีบส่งแฟ้มในมือให้ ปาริฉัตรหันมองเย้ยๆ มอลลี่ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไป

“แหวะ!! นังบ่าวเฝ้าหน้าห้อง!!!” มอลลี่หันมา จามจุรีเหล่อยู่ใกล้ๆ ก็สะดุ้งเฮือก “สู้คนนี้ไม่ได้ นางฟ้าาาาาา..เนอะไอ้ลูกกอล์ฟเนอะ”

“จริงงงงงง!!

จามจุรีอ่อนใจ

ในห้องทำงาน นาคินทร์เซ็นเอกสารเสร็จปิดแฟ้มเงยหน้าขึ้นเห็นปาริฉัตรที่ยิ้มปลื้มอยู่ “เสร็จแล้วครับคุณฉัตร”

ปาริฉัตรสะดุ้ง “ค่ะ” ปาริฉัตรเก็บๆ แฟ้มเสร็จ ยืนลังเล

“มีอะไรรึเปล่าครับ”

“เอ่อ..ไปงานแต่งงานที่เขาใหญ่สนุกมั้ยคะ?”

นาคินทร์อึ้ง นึกถึงตอนเล็กเต้นรำกับปานตะวัน 

ตอนที่นาคินทร์ผลักตะวันลงเตียง

นาคินทร์ไม่ตอบ แต่ตัดบท “ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยครับ?”

ปาริฉัตรอึ้ง จ๋อย “ค่ะๆ..ฉัตรขอตัวนะคะ” ปาริฉัตรรีบออกไป 

นาคินทร์อารมณ์ไม่ดี รีบหันไปจ้องมองรูปวาดด้านหลังเหมือนแอบรู้สึกผิด ให้ช่วยเตือนสติ “กนก..พี่...พี่..รักกนกนะครับ..พี่รักกนกคนเดียว!!” ถึงแม้จะทำเป็นมั่นใจ แต่รู้สึกได้ว่าน้ำเสียงและสายตานาคินทร์แอบไม่มั่นใจซะแล้ว สุดท้ายนาคินทร์ตัดสินใจลุกพรวดออกไป

หน้าห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์เปิดประตูผลัวะ ก้าวพรวดๆ กึ่งจะวิ่งออกไป 

ปาริฉัตรตกใจ “ท่านประธาน!! ท่านประธานคะ..ท่านประธ๊านนน” ปาริฉัตรอึ้ง 

มอลลี่และลูกกอล์ฟ ได้ทีเข้ามาซ้ำ ลูกกอล์ฟแสร้งทำงง “เฮ้ย!! ทำไมมาเร็วเคลมเร็วงี้ล่ะ??” 

“นั่นสิ!! สงสัย..อะไรๆ แถวๆ นี้จะไร้แรงดึงดูด--ไร้อารมณ์!!! กร๊ากๆๆ” มอลลี่ขำ

ปาริฉัตรหยิบของเขวี้ยงใส่สองคนแตกฮือแต่ยังขำกร๊ากๆ สะใจ ปาริฉัตรโกรธ

ที่วัด นาคินทร์วางดอกไม้ตรงหน้ารูปกนกวลี เอามือแตะรูป “พี่อ่อนแอเกินไป กนกต้องช่วยให้พี่เข้มแข็ง ไม่ใจอ่อนกับผู้หญิงคนนั้น..ที่ทำร้ายเราสองคนนะกนก” นาคินทร์มองภาพกนกก่อนจะทรุดนั่งลงอย่างอ่อนแรง