บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 24
ครัวบ้านไกรตระกูล นารถนรินทร์สับๆๆๆ หมูสับรัวแรง ช่วยปานตะวันและใบตอง ทำกับข้าวอยู่ใบตองทำหน้าสยอง “ก็รู้นะคะว่าจะทำข้าวต้มหมูสับ แต่ว่า..เอ่อ..สับแรงไปมั๊ยคะคุณนารถ”
นารถนรินทร์ชะงัก “แรงน้อยไป นี่ยังแรงไม่สะใจ”
นารถนรินทร์สับต่อแรงกว่าเก่า ใบตองสยอง มองหน้าปานตะวันประมาณให้ช่วยเคลียร์ ปานตะวันยิ้มๆ ขำๆ “เมื่อกี้ก็ยังเห็นอารมณ์ดีอยู่ ใครทำให้น้องนารถอารมณ์เสียคะเนี่ย”
นารถนรินทร์ชะงักโยนมีดทิ้งแรงๆ ใบตองร้องจ๊ากลั่น “จะมีใครคะ ก็มีพี่คินคนเดียวแหละ”
ปานตะวันหั่นผักอยู่ก็ชะงักกึก
“เอ๊ย! ไม่ใช่สิ ไม่ใช่พี่คินคนเดียว ต้องยัยค๊อกแค๊กนั่นด้วย ตัวดี” นารถนรินทร์พูดจ๋อยๆ “พี่ตะวันคิดดูสิคะ เมื่อก่อนพี่คินต้องกลับมาทานข้าวกับนารถแทบทุกวัน จริงมั๊ยพี่ใบตอง”
“จริงค่ะ”
“แต่เดี๋ยวนี้..ตั้งแต่มียัยค๊อกแค๊ก พี่คินหายไปเลยไม่รู้โดนยัยนั่นมันดูดลงท่อไปไหน หายได้หายดี!! ถามจริงเถอะค่ะ พี่ตะวันทำเฉยอยู่ได้ไงคะ พี่ตะวันไม่รักพี่คินซักนิดเลยเหรอคะ”
ปานตะวันเผลอหั่นนิ้วตัวเองแทนผักซะงั้น “โอ๊ย”
“พี่ตะวัน / คุณตะวัน”
นาคินทร์ส่งกนกรัตน์ที่คอนโด “กู้ดไนท์นะครับ”
กนกรัตน์หน้าเสีย “พี่คิน” รีบคว้ามือนาคินทร์ไว้ “อย่าเพิ่งกลับเลยนะคะ อยู่เป็นเพื่อนเคทอีกซักแป๊บนึง เคท..เหงาจังค่ะ”
นาคินทร์เห็นสายตาปรอยของกนกรัตน์ก็ยอมเดินตามมานั่งที่โซฟา กนกรัตน์นั่งใกล้ “พี่คินคะ..ใกล้จะถึงวันแต่งงานของน้องนารถแล้ว เคทตื่นเต้นแทนน้องนารถจังเลย” กนกรัตน์ช้อนตามองถามแบบมีนัยยะซ่อนเร้น “พี่คินล่ะคะ..รู้สึกยังไง”
นาคินทร์ตอบซื่อๆ ยิ้มน้อยๆ “ก็..ก็แอบหวงอยู่เหมือนกันนะครับ” นาคินทร์นึกถึงน้องสาว “ยัยนารถเป็นดวงใจของบ้านเรา”
กนกรัตน์แอบไม่พอใจแว่บนึง ก่อนจะเริ่มลูบไล้นาคินทร์ “ดวงใจของบ้านเรา” กนกรัตน์ยิ้ม “แล้วดวงใจของพี่คินละคะ ของพี่คินคนเดียว”