บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 24 หน้า 4
นารถนรินทร์ทำหน้าแบ๊ว “ก็แล้วทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วยล่ะค่ะ”
นาคินทร์หลุดจะตอบ ชะงักกึก “ก็..” ทุกคนมองนาคินทร์ รวมทั้งปานตะวัน “ก็..” นาคินทร์อึ้ง มองปานตะวันที่ก็จ้องอยู่ นาคินทร์ทำอะไรไม่ถูก นาคินทร์เสียงเข้ม ดุจริง “ยัยนารถ ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้มันไม่สนุก”
นาคินทร์พูดจบก็พุ่งออกจากห้องไปเลย ใบตองกลัวหัวหด แต่นารถนรินทร์สะใจ
“คุณนารถ..ใบตองกลัวววว”
นารถนรินทร์ขำกิ๊ก “ชิ จะกลัวทำไม”
ปานตะวันงง “น้องนารถ..นี่มันอะไรกันคะ พี่งงไปหมดแล้ว”
นารถนรินทร์ยิ้มกริ่ม เชิดๆ เริ่ด อย่างพึงพอใจ ปานตะวันรอฟัง
มุมสวนบ้านไกรตระกูล นาคินทร์นั่งสงบสติอารมณ์และนึกทบทวนความรู้สึกของตัวเองอยู่
“จะไม่โกรธได้ยังไง เธอไม่รู้เหรอว่าพี่รีบขับรถมาเร็วแค่ไหน”
“ก็แล้วทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วยล่ะ”
นาคินทร์หงุดหงิด “ไม่จริง ไม่ใช่” นาคินทร์โมโหตัวเอง ลุกขึ้นหันกลับมาเจอปานตะวันยืนอยู่ นาคินทร์อึกอักนิดนึงก่อนจะฟอร์มเข้ม นาคินทร์เสียงดุ “มีอะไร”
ปานตะวันอ้อมแอ้ม “อย่าโกรธคุณนารถเลยนะคะ” นาคินทร์อึ้งๆ ฟอร์มๆ เมินหน้าไป “เธอก็แค่..อยากให้คุณกลับมาทานข้าวกับเธอบ้าง”
นาคินทร์อึกอักก่อนจะทำเสียงเข้ม “แล้วคุณเกี่ยวอะไรด้วย”
ปานตะวันอึ้งไป นึกถึงสิ่งที่นารถนรินทร์เพิ่งเล่าให้ฟัง
นารถนรินทร์เชิดๆ เม้าท์สะใจ ขำกร๊าก “เกี่ยวสิคะพี่ตะวัน พี่ตะวันเกี่ยวเต็มๆ สะใจจริงๆ”
“น้องนารถ!! ตกลงมันยังไงกันคะ ทำไมจู่ๆ คุณนาคินทร์ถึงได้รีบร้อนกลับมา แล้วทำไมน้องนารถถึงโทรบอกคุณนาคินทร์ว่าพี่ล้มหัวฟาดพื้นสลบ แล้วทำไม”
“ก็ถ้านารถไม่ทำอย่างนั้น เราก็คงไม่รู้ซักทีว่าพี่คินรู้สึกยังไงกับพี่ตะวัน”
ปานตะวันพูดไม่ออก นารถนรินทร์ยิ้มแฉ่ง “จริงมั๊ย..พี่ใบตอง”
“จริง ตามนั้น ฟันธงค่ะ ซิ่งยังกะพายุมาซะขนาดนั้น”
นารถนรินทร์มองเหล่คาดคั้น “ทีนี้ก็เหลือแต่พี่ตะวันแล้วล่ะค่ะ ระวังตัวไว้ให้ดี นารถจะต้องหาวิธีล้วงความรู้สึก ลึกสุดใจของพี่ตะวันออกมาให้ได้”
ปานตะวันเครียดสิ “น้องนารถ”
“เบื่อจริงๆ..พวกคนปากแข็ง” นารถนรินทร์คิกคักกับใบตอง
‘ปานตะวัน’ อึ้งๆ อยู่ก็สะดุ้งเพราะเสียงนาคินทร์ “จะอึ้งอีกนานมั๊ย”
ปานตะวันสะดุ้ง “เอ่อ..คือ”