บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 24 หน้า 3
นาคินทร์ไม่ฟัง “ไว้พี่โทร.มานะครับ” นาคินทร์วิ่งพรวดออกไปอย่างเร็ว
กนกรัตน์ช็อคแทบไม่เชื่อสายยตา“พี่คิน” หญิงสาวตะโกนร้องเรียก “พี่คินนนนนน” จนสุดแรง เหนื่อย โกรธ หอบ “นังตะวัน นังปานตะวันนนนนน”
บนถนน นาคินทร์ขับรถซิ่งทะลุยังกะพายุ หน้าตาเป็นห่วงสุดชีวิต “ตะวัน ปานตะวัน”นาคินทร์หักหลบคนข้ามถนนอย่างหวาดเสียว คนข้ามถนน ตะโกนด่าตามหลัง นาคินทร์ซิ่งต่อ
ที่บ้านไกรตระกูล นาคินทร์วิ่งเข้ามา ตะโกนลั่น “ตะวัน ปานตะวัน”
นาคินทร์วิ่งตามหาปานตะวันมุมนู้นนี้ นาคินทร์หอบ นึกได้ รีบวิ่งออก
ในห้องนอนปานตะวัน นาคนทร์เปิดประตูผลัวะเข้ามาอย่างแรง ปากก็ร้องเรียก “ปานตะวัน”
นาคินทร์ชะงักกึก ‘ปานตะวัน’ นั่งงงอยู่บนเตียง นาคินทร์วิ่งเข้ามากอดแน่น “ตะวัน!! ไม่เป็นไร ใจเย็นๆ นะ ผมจะพาคุณไปหาหมอ”
นาคินทร์จะอุ้มเลย ปานตะวันตกใจ งง ผลัก “อะไรกันคะ คุณเป็นอะไรของคุณคะคุณนาคินทร์ ปล่อยนะจะพาฉันไปหาหมอทำไม”
นาคินทร์ชะงักมอง “ก็คุณ..ก็คุณ..”
ปานตะวันมอง หวั่น นึกว่านาคินทร์รู้เรื่องลูก แอบเอามือกุมท้องโดยอัตโนมัติ “ฉัน ฉันทำไมคะ คุณจะไปฉันไปหาหมอทำไม ใครบอกอะไรคุณ”
นาคินทร์อึ้ง เหวอ “อ้าว..ก็”
“นารถบอกเองแหละค่ะ”
สองคนหันไปมอง
“น้องนารถ”
ใบตองเข็นนารถนรินทร์เข้ามาหน้าตาเจ้าเล่ห์ปลื้มปริ่มทั้งคู่ ปานตะวันรีบถามนารถนรินทร์ “น้องนารถบอกอะไรคุณนาคินทร์คะ”
นาคินทร์มองปานตะวันแล้วหันไปถามนารถนรินทร์ “นารถโทรไปบอกพี่ว่า ตะวันล้มหัวฟาดพื้นสลบไปไม่ใช่เหรอ”
ปานตะวันตาโต “หกล้มหัวฟาดพื้นสลบ”
นารถนรินทร์ขำกิ๊กกับใบตอง นาคินทร์รู้เลย เคือง ลุกปรี่ไปหา “ยัยนารถ”
นารถนรินทร์ร้องลั่น “เดี๋ยวสิคะพี่คิน อย่าเพิ่งโกรธน้อง”
นาคินทร์ชะงัก ไม่พอใจ “จะไม่โกรธได้ยังไง เธอไม่รู้เหรอว่าพี่รีบขับรถมาเร็วแค่ไหน นี่ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”