บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 1 หน้า 3
สาวิตรีค้อนขวับ “ไม่เอาแล้ว!! แม่ไม่สนเธอก็ได้ตานัค ตาอัคดีกว่าลูก” สาวิตรีหันไปคว้าแขนอัครินทร์ “ไม่ต้องรอตานัคหรอกนะ แต่งปาดหน้าพี่มันไปเลย”
“โห..แม่ครับ..ยังครับ..ยังๆ..ใจเย็นครับ”
“จะเร่งไปไหนฮะแม่ เร่งมาก ๆ เดี๋ยวไอ้อัคมันก็เอาคนไข้ในไอซียูมาเป็นลูกสะใภ้แม่หรอก”
“บ้า !! ตานัค ปากเสีย!!”
“ก็จริงนี่ฮะ วัน ๆ มันก็วุ่นอยู่แต่กับคนไข้” นัครินทร์กอดคออัครินทร์ “เฮ๊ย! ถามจริง..แกไม่เบื่อมั่งเหรอวะไอ้น้อง” นัครินทร์นึกได้ “เออ..คืนนี้ไปต่อกันป่ะ?!”
“ไม่ต้องเลย จะเสเพลก็เชิญเสเพลไปคนเดียว อย่ามาลากน้องไปด้วย แต่ที่สำคัญ ตอนนี้ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น เพราะต้องอยู่ฉลองให้พี่คินทร์เค้าจนกว่าจะส่งตัวเข้าหอ”
นัครินทน์รีบประท้วง “เฮ๊ยยย!! ผมคงอยู่ไม่ได้หรอกฮะแม่ เพราะ”
นารถนรินทร์พูดแซวแทรกขึ้นมา “เพราะผมนัดผู้หญิงไว้”
ทุกคนหัวเราะ ทวยเทพแซวซ้ำ “รู้ใจพี่ชายเราจริงๆ นะยัยนารถ” นารถนรินทร์หัวเราะคิก
“แหมถือว่าเป็นลูกสาวคนโปรดของแม่แล้วเอาใหญ่เลยนะ” อัครินทร์แซวน้องสาว
สาวิตรีตัดบท “ไม่รู้ล่ะ ยังไงทุกคนก็ต้องอยู่ฉลองให้พี่คินทร์จนกว่าจะเสร็จงาน”
“ห๊ะ” นัครินทร์ตกใจ
นารถนรินทร์พูดกับนัครินทร์ “ครอบครัวสุขสันต์ไงพี่นัค”
สาวิตรีคล้องแขนทวยเทพ “พ่อจ๊ะ.. “ สาวิตรีมองนาคินทร์ และกนกวลี “แม่มีความสุขจัง เฮ้อ! อยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว”
สาวิตรียิ้มขำอารมณ์ดี นัครินทร์ส่ายหัว อัครินทร์ยิ้มตบไหล่พี่ชาย
นาคินทร์และกนกวลีเต้นรำกันหวานชื่น
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในที่สุดวันนี้..วันที่พี่รอมาตั้ง 7 ปี มันก็มาถึงแล้ว”
กนกวลียิ้ม “พี่คินทร์คะ..ทำไมพี่คินทร์ถึงได้รักกนกขนาดนี้คะ?”
นาคินทร์ส่ายหน้า “ไม่รู้สิครับ..รู้แต่ว่า..ชีวิตของพี่คินทร์คงอยู่ต่อไปไม่ได้..ถ้าไม่มีกนก”
กนกวลีปลื้มสุดๆ สวมกอดนาคินทร์แน่น “พี่คินทร์”
ทุกคนฮือฮาปรบมือ สองคน กอดกันแน่น
กลางคืนวันเดียวกัน ที่ท่าอากาศยาน รถแท็กซี่มาจอดเอี้ยด ใครคนหนึ่งรีบร้อนเปิดประตูวิ่งออกไป ลุงขับแท็กซี่ ร้องเรียกไว้ “หนูๆ..เดี๋ยว..หนู”
ปานตะวันหันหน้ามามอง “คะ..ลุง??”
ลุงขับแท็กซี่ยื่นเงินให้ “เงินทอน”