รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 2 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 2 หน้า 5
12 พฤษภาคม 2557 ( 20:19 )
11.8M
เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 2
19 หน้า

“ค่ะ!! ดิฉันมีนัดเย็นนี้กับท่านประธาน” ประกายเดือนยิ้มเชือดเฉือน “จะให้เลื่อนมั้ยคะ?”

ประกายเดือนคว้าโทรศัพท์จะกดภายใน นัครินทร์ตะปบห้าม “เฮ้ย!! อย่าๆๆ ถ้าวันนี้ผมโดดงาน พี่คินทร์ด่าตายแน่”

ประกายเดือนมองอย่างเป็นต่อ นัครินทร์เคืองจ๋อย“เดี๋ยวก่อน..ว่าแต่พี่คินทร์นัดคุณเรื่องอะไร”

ประกายเดือนทำท่าคว้าโทรศัพท์ “เดี๋ยวถามให้ค่ะ”

“เฮ้ย!! ไม่ต้องๆๆ!!” ประกายเดือนอมยิ้มยั่ว นัครินทร์อารมณ์เสีย “หึ้ย!!!”

นัครินทร์เดินเข้าห้องไป ประกายเดือนมองตาม ยิ้มสะใจ “ให้มันรู้ซะมั่งว่าไผเป็นไผ” ประกายเดือนหุบยิ้ม “แล้วนี่จะบอกตะวันไงดีอ่ะ - - โอ๊ย!!!!” ประกายเดือนฟุบหน้ากับโต๊ะอย่างกลุ้ม


ในห้องทำงานนัครินทร์ นัครินทร์รมณ์บ่จอย “อะไรวะ?? ตั้งแต่กนกตายก็ไม่เคยเห็นพี่คินทร์มองสาวที่ไหนจนนึกว่าจะกลายเป็นตุ๊ดไปซะแล้ว นี่ยังไง?? เกิดจะนัดสาวกินข้าวเย็น ที่สำคัญ นัดใครไม่นัด ดันมานัดอาหมวยอึ๋มของอั๊ว!! อะไรว้าาาา!!! พี่คินทร์!!!”


ในห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์เซ็นเอกสารเสร็จปิดแฟ้ม ดูนาฬิกาข้อมือเป็นเวลา 17.30 น. ปาริฉัตรกำลังจะยื่นแฟ้มใหม่ให้ นาคินทร์ลุกขึ้น ปาริฉัตรงง “มีเอกสารสำคัญอีก 2 แฟ้มค่ะท่านประธาน”

“ผมมีธุระที่สำคัญกว่านั้น” นาคินทร์เดินออก 

ปาริฉัตรงง วิ่งตามไปดักหน้า “วันนี้ท่านไม่มีนัดแล้วนะคะ”

นาคินทร์ไม่สน สั่งไปเดินไป “บอกคนขับเตรียมรถ แต่ไม่ต้องขับให้ผม ผมจะขับเอง อ้อ! แจ้งคุณประกายเดือนให้ลงไปรอผมข้างล่าง”

ปาริฉัตรอึ้ง ขวางหน้า “อะไรนะคะ?”

“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวผมเดินไปรับที่หน้าห้องเจ้านัคเอง” นาคินทร์เดินตัวปลิวออกไป 

ปาริฉัตรทำหน้าเหมือนฟ้าผ่ากลางกบาลเสียงลั่น “ท่านประธาน?” ปาริฉัตรรีบวิ่งตามไปทันที


หน้าห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์เดินตัวปลิว ปาริฉัตรวิ่งตามพร้อมร้องเรียกนาคินทร์  ทำเอามอลลี่ ลูกกอล์ฟและจามจุรี ฮือฮา ตาลุก

“เฮ้ยๆๆ...เรื่องเด่นเย็นนี้เว้ยเฮ้ย!!” มอลลี่ตื่นเต้น

“ท่านประธานจะรีบไปไหน? ปกติทำงานถึงดึกดื่นทุกคืนไม่เคยรีบกลับเร็วอย่างนี้” จามจุรีก็สงสัยในพฤติกรรมที่แปลกไปของนาคินทร์

“ใช่..ไม่เหมือนเจ๊มอลลี่ ห้าโมงเย็นเผ่นตล๊อด” 

มอลลี่ตบหัวลูกกอล์ฟป้าบ “ปากนะไอ้ลูกกอล์ฟ”  มอลลี่หันไปยิ้มแหะ แหะ กับจามจุรี ““แฮ่..ไม่จริงค่ะคุณเจเจ อย่าไปฟังมัน เรามาสนใจเรื่องชาวบ้านกันต่อดีกว่า” พูดไปชะเง้อมองไป “ท่านประธานจะรีบไปไหน แล้วทำไมคุณเลขาฯ ต้องทำท่าเหมือนจะเป็นบ้าอย่างนั้นด้วย”


19 หน้า