บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 4
ประกายเดือนยื้ม “จริง เพราะท่านประธานจะต้องแต่งงานแน่ๆ เร็วๆนี้” กนกรัตน์ยิ้ม ทุกคนฮือฮา ประกายเดือนเสียงเข้ม “กับพี่สาวฉันปานตะวัน”
กนกรัตน์และทุกคนอึ้ง อะไร ยังไง ประกายเดือนยิ้มเยาะ กนกรัตน์โกรธมาก
ในห้องน้ำ KTK กนกรัตน์ขว้างกระเป๋า ขว้างแจกันแถวหน้ากระจกจนเหนื่อย
“ฝันไปเถอะ..นังเดือน นังตะวันพี่สาวแกไม่มีทางจะได้แต่งงานกับพี่คิน – ไม่มีทาง”
กนกรัตน์ขว้างๆ จนหอบ ยืนก้มหน้าอยู่หน้ากระจก พอเงยขึ้นมาก็แทบช็อคเมื่อเห็น ‘ผีปาริฉัตร’ ยืนอยู่ข้างหลัง “กรี๊ดดดดดดด”
ผีปาริฉัตร บีบคอกนกรัตน์หมับ กนกรัตน์ร้อง ดิ้นสุดชีวิต “ปล่อยๆๆ ฉัน”
“แกฆ่าฉันทำไม ฆ่าฉันทำไม”
“แกรนหาที่เองนะ แกรนหาที่เอง”
“แกฆ่าฉันทำไม” ปาริฉัตรบีบหนักเลย กนกรัตน์ตาเหลือก
“ปล่อย ฉันไม่ได้ฆ่า ฉันไม่ได้ฆ่าาาาา”
“ฉันจะเอาแกไปอยู่ด้วย แกต้องไปอยู่กับฉัน”
“ไม่ ไม่ ไม่” กนกรัตน์ผลักตัวออกมาได้ หันหลังไปป๊ะกับใครคนหนึ่งยืนอยู่ก็กรี๊ดลั่น ชะงักกึก “ฉันไม่ได้ฆ่าาา”
ประกายเดือนอึ้ง “คุณว่าอะไรนะคะคุณเคท”
กนกรัตน์อึ้ง อึกอัก “เอ่อ”
“เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะคะ”
กนกรัตน์อึกอัก ก่อนจะผลักประกายเดือนแล้ววิ่งออกไป ประกายเดือนมองตาม ยังตะลึง อึ้ง สงสัยกับสิ่งที่ได้ยิน
ในห้องนอนตะวัน ปานตะวันพูดโทรศัพท์ เริ่มๆ ทะยอยเก็บข้าวของไปด้วย
“เดือนหูฝาดไปรึเปล่า คุณเคทเนี่ยนะจะพูดอะไรแบบนั้น”
“ยัยเคทเนี่ยแหละ เค้าได้ยินเต็มๆ ตะวัน ตะวันต้องบอกเรื่องนี้กับท่านประธานนะ”
ปานตะวันบึ้ง “ทำไม คุณนาคินทร์เค้าเกี่ยวอะไรด้วย”
“ตะวัน ทำไมจะไม่เกี่ยว เด็กในท้องตะวันน่ะลูกท่านประธานนะ แล้วถ้าขืนยังปล่อยให้ผู้หญิงอันตรายอย่างยัยเคทวนเวียนวุ่นวายกับท่านประธานอยู่ล่ะก้อ”
“ล่ะก้ออะไร”
ประกายเดือนพูดจริงจัง “ตะวันกับลูก..ไม่ปลอดภัยแน่ๆ”
“ดูละครมากไปแล้ว”
“บางทีชีวิตก็ยิ่งกว่าละครนะตะวัน” ปานตะวันอึ้ง “ผู้หญิงคนนี้..อันตรายกว่าที่ตะวันคิด”