บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 6 หน้า 2
รถอัครินทร์วิ่งฉิวบนถนนโล่ง อัครินทร์เหลือบมองปานตะวันที่ยังพยายามโทรหาประกายเดือนอย่างร้อนใจ “ยังไม่รับสายเหรอครับ?”
“ค่ะ” ปานตะวันแทบจะหมดแรง น้ำตาจะไหล “ฉันไม่น่า.. ฉันไม่น่าทิ้งเดือนมาเลย”
อัครินทร์มอง เห็นใจ “ใจเย็น ๆ นะครับ คุณเดือนอาจจะติดธุระอะไรอยู่ก็ได้”
“ดึกป่านนี้แล้ว เดือนคงไม่มีธุระที่ไหนแล้ว ฉันผิดเอง ฉันไม่น่าตัดสินใจแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เรา 2 คนพี่น้องต้องห่างกัน..แล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ”
“ถ้าจะผิด..ที่บ้านผมก็คงจะต้องผิดด้วย”
ปานตะวันหันมอง “อะไรนะคะ?”
“ก็ถ้าพวกเราไม่ขอให้คุณตะวันมาช่วยดูแลยัยนารถ ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้”
ปานตะวันอึ้ง “คือ..ฉัน..ฉันไม่ได้จะโทษพวกคุณนะคะ”
“ผมก็ไม่อยากให้คุณโทษตัวเองเหมือนกัน คิดบวก ให้กำลังใจตัวเองก่อนจะดีกว่า เผื่อว่ามันอาจจะไม่มีเรื่องอะไรรุนแรงเกิดขึ้นกับคุณเดือนก็ได้”
ปานตะวันถอนใจเฮือก สีหน้ายังกังวล แต่พยายามจะคิดบวกตามที่อัครินทร์แนะนำ “ค่ะ..”
ปานตะวันกดโทรศัพท์อีก “รับสิเดือน”
อัครินทร์เหลือบมอง ยิ้มน้อย ๆ ในความพยายามของตะวัน
“ดึกป่านนี้แล้ว..ไปทำอะไรอยู่ที่ไหนนะเดือน”
ที่ผับหรู วีวี่กำลังโชว์ลีลาสเต็ปเกาหลีบนเวทีกลม ๆ ย่อม ๆ ตรงหน้านัครินทร์ วีวี่เต้นไปถามไป “ชอบมั้ยก๊ะโอปป้า?? ชอบมั้ยก๊ะ??”
นัครินทร์ถอนใจเฮือก เคที่ทำหน้าเบ้ “แหวะ!! อย่าไปดูมัน..นัคกี้..สแกรี่!! ดูเคที่ดีกว่านะ เคที่ อ เมซิ่ง กว่าเยอะ” พูดจบเคที่ก็ปรี่ขึ้นเวที กระแทกวีวี่อย่างแรง เพลงเกาหลีหยุดกะทันหัน “เก็ท เอ้าท์ หลบไป!!”
“ ว๊าย!! นังฝรั่งรถถัง แกทำอะไรของแกก๊ะ”
“ชัดอัพ! หุบปาก!! มิวสิค!!!” เพลงฝรั่งดังขึ้น เคที่โชว์ลีลาที่คิดว่า เซ็กซี่สุดชีวิต วีวี่ไม่ยอมโชว์ลีลาแข่งเบียดบี้กันอยู่บนเวที นัครินทร์เวียนกบาล ประกายเดือนขำกิ๊ก นัครินทร์หันขวับมาตาเขียว ประกายเดือนเบะปากใส่ก่อนจะหันไปจ๊ะจ๋ากับแดน
“คุณนัคกี้โชคดีจังนะครับมีแฟนน่ารักทั้ง 2 คนเลย เต้นรำเก่งด้วย”
“เฮ้ย..ไม่ใช่นะครับ..คือว่า”
“จริงค่ะ..ท่านรองฯโชคดีมาก ๆ” ประกายเดือนลากเสียงยาว
นัครินทร์ งอนๆ “นี่..ใครขอความเห็น??”
“เอ๊า! ดิฉันพูดความจริง ตามที่เห็น”
นัครินทร์หันไปมองบนเวทีเห็น 2 คน เต้นกันเหยง ประกายเดือนขำกิ๊ก ๆ นัครินทร์เคืองกอดอก ไหลตัวลงกึ่งนั่งกึ่งนอนเซ็งๆ