บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 6 หน้า 3
“คุณดีดี้ล่ะครับ นั่งนาน ๆ เบื่อแย่ ไปเต้นรำกันดีมั้ยครับ”
นัครินทร์ไถตัวขึ้นทันที “เฮ้ย!! ไม่ดี เอ๊ย!! ไม่ใช่ เลขาฯผมเต้นรำไม่เป็นหรอกฮะคุณแดน”
“อะไรนะ??”
“จริง!! คุณแดน ดูทรงแกสิ เลขาฯผมแกออกจะป้าซะขนาดนี้ ดูแต่งเนื้อแต่งตัว แกเป็นคนเรียบร้อย..เชย..ถึงขั้นเชย..เชยมากถึงมากที่สุด ไม่มีทางจะเต้นรำเป็น!! เชื่อผม!!”
ประกายเดือนหน้าเหวอ เจอใส่ไฟเป็นชุด แดนเหมือนจะเชื่อ“จริงเหรอครับคุณดีดี้?!”
ประกายเดือนจ้องนัครินทร์ นัครินทร์เบะปากใส่แบบ “เป็นไงล่ะ”
“เดี๋ยวรู้ค่ะ.คุณแดน!!” พูดจบประกายเดือนก็ลุกขึ้น
“เฮ่ย!! นี่คุณจะทำอะไรของคุณ??”
ประกายเดือนก้มลงพูดใส่หน้า “ดู!! เดี๋ยวรู้!!!”
นัครินทร์อึ้ง ประกายเดือนเดินขึ้นเวทีผลัก 2 สาวกระเด็นลงมาดนตรีหยุดผู้คนฮือฮา นัครินทร์ แดนตั้งตาดู
“มิวสิค!!!” เพลงขึ้น ประกายเดือนถอดสูทตัวนอกออก เผยให้เห็นชุดสีแดงแสนเซ็กซี่ขยี้ใจ นัครินทร์ตาค้าง แดนตะลึง ประกายเดือนโชว์ลีลาแด๊นซ์ราวมืออาชีพ แถมซักพักลงมาลากแดนขึ้นไปลูบไล้บนเวที สร้างความปวดร้าวให้แก่นัครินทร์สุดสุด สุดท้าย..ท่าจบกอดรัดแดน ยิ่งแสนปวดใจ
ผู้คนปรบมือเกรียวกราว ประกายเดือนส่งสายตา ทำหน้าแบบ “โอเคป๊ะ?!!” ใส่นัครินทร์ นัครินทร์แทบอยากจะกัดลิ้นตาย
ลานจอดรถหน้าคอนโด รถอัครินทร์จอดอยู่ อัครินทร์และปานตะวันนั่งอยู่ในรถ
อัครินทร์ยื่นกาแฟให้ “ทานซะหน่อยครับ”
ปานตะวันส่ายหน้า “ขอบคุณค่ะ” ปานตะวันตัดสินใจ เสียงเครือ “แจ้งตำรวจดีกว่านะคะ”
“ตำรวจไม่รับแจ้งความหรอกครับ คุณเดือนหายไปยังไม่ถึง 24 ชม.”
ปานตะวันร้อนใจ “กว่าจะถึง 24 ชม. เดือนไม่ ...เดือนไม่แย่แล้วเหรอคะ”
“ใจเย็น ๆ ครับ ผมว่ามันคงไม่แย่อย่างที่คุณคิด”
“แล้วทำไมจนป่านนี้เดือนยังไม่กลับมาล่ะคะ? ที่ห้องก็ไม่มีใครอยู่ หรือจะเกิดอุบัติเหตุ??” อัครินทร์อึ้งไป ปานตะวันใจหายวูบ “ไม่นะ..เดือนต้องไม่เป็นอะไร” ปานตะวันเสียงสั่น น้ำตาหยด
อัครินทร์เห็นแล้วสงสารจับใจไม่รู้จะทำไง ค่อย ๆ เอื้อมมือไปกุมมือปานตะวันเพื่อให้กำลังใจ “คุณตะวันครับ คุณเดือนต้องไม่เป็นอะไร”
ปานตะวันกลั้นไม่อยู่ ปล่อยโฮ อัครินทร์ดึงปานตะวันมาโอบกอดปลอบใจ ทันใดนั้น แสงไฟสูงจากรถอีกคัน เปิดส่องเข้าเต็มๆ หน้าอัครินทร์และปานตะวัน จนทั้งคู่สะดุ้งผงะยกมือบังแสงไฟจ้าที่ส่องเข้าตา “ใคร??”
อัครินทร์เปิดไฟสูงใส่ แล้วตะลึงกันไปทั้งอัครินทร์และปานตะวัน นาคินทร์เปิดประตูรถลงมายืนจ้อง
“พี่คิน!! คุณนาคินทร์!!”
นาคินทร์ปรี่เข้ามาเปิดประตูกระชากปานตะวันลงมาจากรถทันที “ลงมา!!!”