รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 10 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 10 หน้า 3
30 กรกฎาคม 2558 ( 10:14 )
1M
ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 10
17 หน้า

“แก๊งหงส์ดำมีกฎที่เคร่งครัด นายแน่ใจแล้วเหรอ”

“ครับ ผมต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่าง... และผมเชื่อว่าคุณหนูเองก็อยากจะพิสูจน์ความจริงเหมือนกันว่าใครกันแน่ที่วางยาพิษฆ่าเถ้าแก่ไช้…” หลงพูดเหมือนรู้ทันความคิดหงส์... หงส์เองก็อยากพิสูจน์ความจริงเพื่อล้างมลทินให้เถ้าแก่สุง

 

ห้องโถง บ้านเถ้าแก่สุง หลงนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเถ้าแก่สุง “ทำไมลื้อถึงอยากเข้าแก๊งหงส์ดำ”

“สิ้นเถ้าแก่ไช้ อั๊วก็หมดที่พึ่ง ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครอีกแล้ว นอกจากเถ้าแก่สุง”

“คนมีฝีมืออย่างลื้อ แก๊งไหนๆก็ยินดีต้อนรับทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นแก๊งหงส์ดำของอั๊วหรอก”

“หงส์ดำกับไก่ฟ้าเป็นพี่น้องกันร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา วิญญาณเถ้าแก่ไช้คงดีใจที่อั๊วได้มารับใช้เถ้าแก่สุง”

“ใครๆต่างก็คิดว่าอั๊วใจดำอำมหิต ฆ่าพี่น้องตัวเองได้ลงคอแม้แต่คนในแก๊งหงส์ดำเองก็ตาม...ลื้อเชื่อเหรอ ว่าอั๊วไม่ได้ฆ่าอาไช้”

ทุกคนต่างเงียบกริบรอฟังคำตอบจากปากหลง “หากเถ้าแก่สุงคิดจะวางยาเถ้าแก่ไช้จริง คงไม่วานให้คุณหนูหงส์ลงมือแน่ เพราะมันเสี่ยงเกินไปถ้าพลาด ย่อมหมายถึงชีวิตของคุณหนูหงส์” 

สมาชิกแก๊งหงส์ดำต่างวิพากษ์วิจารณ์กันอึง เห็นด้วยกับเหตุผลของหลง

เถ้าแก่สุงพอใจในคำตอบของหลง ที่ทำให้ทุกคนคลายใจในตัวเถ้าแก่สุงลงบ้าง “มีใครในที่นี้จะคัดค้านการรับสมาชิกใหม่แก๊งหงส์ดำหรือไม่” ไม่มีใครคัดค้าน “นับตั้งแต่วันนี้ไป ลื้อเป็นสมาชิกแก๊งหงส์ดำแล้ว อาหลง”

หลงยื่นถ้วยน้ำชา คารวะเถ้าแก่สุง เป็นอันเสร็จพิธี หลงเข้าเป็นสมาชิกแก๊งหงส์ดำเต็มตัว หงส์ยินดีที่หลงได้เข้ามาเป็นสมาชิกแก๊งหงส์ดำ จะได้ช่วยกันคิดอ่านหาตัวคนร้ายที่แท้จริง

 

เต็กกับตี๋เล็กเดินตรวจตราดูโกดังสินค้าของไช้เดิม คนงานของแก๊งไก่ฟ้ายืนตั้งแถวต้อนรับนายใหม่ ตี๋เล็กวางก้ามข่ม “จำใส่กะโหลกไว้ให้ดี !อั๊วเป็นนายใหม่ของพวกลื้อพวกลื้อทุกคนจะต้องฟังคำสั่งอั๊วคนเดียวเท่านั้น ได้ยินมั้ย !” 

เม้งจ้องหน้าตี๋เล็กตาเขม็ง ไม่ค่อยชอบตี๋เล็กเท่าไรนัก ตี๋เล็กเห็นเข้า ก็ปรี่เข้าไปกระชากเสื้อเม้ง “มึงมีปัญหาอะไรเหรอ”

“เปล่าครับ”

“แล้วมึงจ้องหน้ากูทำไม ! ห๊ะ” ตี๋เล็กต่อยเม้งจนคว่ำ แล้วกระทืบซ้ำไม่ยั้ง “มึงอยากลองดีกับกูใช่มั้ย ! ใช่มั้ย !”

เม้งถูกตี๋เล็กกระทืบจนสะบักสะบอม คนงานคนอื่นได้แต่มอง ไม่กล้าเข้าไปช่วย ทันใดนั้น เต็กก็เข้ามาห้าม

“พอได้แล้ว”  ตี๋เล็กชะงัก เห็นแก่หน้าเต็ก “จะกระทืบมันให้ตายเลยหรือไง”!

“นี่แค่เบาะๆ โทษฐานที่มันกล้าแข็งข้อกับอั๊ว”

เต็กไล่ “พวกลื้อออกไปก่อนหาหยูกยาแก้ช้ำในให้มันกินด้วย” 

คนงานที่เหลือช่วยกันประคองร่างเม้งออกไป เม้งเจ็บใจตี๋เล็กแต่จำต้องทน ตี๋เล็กไม่ค่อยพอใจที่เต็กเข้ามาขวาง 


17 หน้า