บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 3
หงส์ห่มผ้าห่มให้เถ้าแก่สุงที่นอนอยู่บนเตียง
“เถ้าแก่เป็นยังไงบ้างเจ้” หมวยเป็นห่วง
“กินยาหลับไปแล้วอาป๊าเครียดเกินไป อาการก็เลยกำเริบ”
“ก็น่าเครียดอยู่หรอก ไหนจะเรื่องโรงงิ้ว ไหนจะเรื่องที่สมาคม วุ่นวายไปหมด”
“เป็นเจ้าพ่อมันเหนื่อยอย่างนี้นี่เอง ดีนะที่เจ้ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับงานที่สมาคมไม่งั้นคงปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน”
“ลูกผู้หญิงอย่างเราทำแค่งานในบ้านก็พอแล้ว เรื่องอื่นนอกบ้านปล่อยให้พวกผู้ชายเค้าจัดการไปก็ละกัน... เนอะ?”
หมวยกับหงส์ชวนกันออกไป ปล่อยให้เถ้าแก่สุงพักผ่อน
พอหงส์กับหมวยออกไปจากห้องแล้ว เถ้าแก่สุงก็ลืมตาขึ้นมองไปยังกรอบรูปภาพเก่าๆที่ข้างฝา มีรูปหนึ่งเถ้าแก่สุง ไช้และเต็กถ่ายด้วยกันวันดื่มน้ำสาบานที่ศาลเจ้า เถ้าแก่สุงจ้องภาพนั้นนิ่งนาน หวนคิดถึงความหลังในอดีต
ในอดีต เถ้าแก่สุงนั่งชันเข่าอยู่ในคุก มีเสียงเอะอะโวยวาย ทะเลาะกันของเต็กกับไช้ดังขึ้น
“เข้าไป!” ตำรวจเปิดประตูคุกแล้วผลักเต็กกับไช้ที่เมาอ้อแอ้เข้าไปข้างใน ล็อคแล้วไป
เถ้าแก่สุงตกใจเมื่อเห็นหน้าขี้เมาทั้งสองเต็มๆตา “อาไช้! อาเต็ก!”
ไช้กับเต็กเมื่อเห็นตำรวจไม่อยู่แล้ว ก็สร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง “เฮียสุง!!”
“พวกลื้อสองคนเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง”
“อั๊วกับอาเต็กแกล้งเมาอาละวาดที่ตลาดเก่า ตำรวจก็เลยลากคอมานี่”
เถ้าแก่สุงเห็นใบหน้าบวมช้ำของเต็กกับไช้ ก็ได้แต่ถอนใจ ส่ายหน้า พูดอะไรไม่ออก
เต็กอธิบาย “เฮียตงให้อั๊วสองคนมาส่งข่าว ว่ากำลังวิ่งเต้นหาทางช่วยเฮียสุงอยู่”
“ถึงลื้อไม่บอก อั๊วก็รู้... เราห้าพี่น้องต่อให้บุกน้ำลุยไฟก็ไม่มีวันทอดทิ้งกัน”
“เฮียสุงยอมเสียสละติดคุกแทนพี่น้อง อั๊วสองคนซาบซึ้งน้ำใจเฮียสุงนัก ได้โปรดรับอั๊วกับอาเต็กเป็นน้องร่วมสาบานด้วย” ไช้ชักมีดสั้นออกมาจะกรีดเลือดสาบาน
เถ้าแก่สุงจับมือไช้ห้ามเอาไว้ “ไม่ต้องหรอก ! ชีวิตนี้อั๊วกรีดเลือดสาบานได้แค่หนเดียวเท่านั้น” เต็กกับไช้มองหน้ากันเลิ่กลั่ก กลัวว่าจะไม่ได้เป็นพี่น้องกับเถ้าแก่สุง เถ้าแก่สุงสุงหันหน้าไปยังพระจันทร์ที่สาดแสงลอดลูกกรงคุกเข้ามา “เทพเจ้าทั้งปวงโปรดเป็นพยาน... ข้าพเจ้าขอสาบานว่าจะเป็นพี่น้องกับอาไช้และอาเต็กไปจนวันตาย หากข้าพเจ้าผู้หนึ่งผู้ใดคิดคดทรยศหักหลัง ขอจงมีอันเป็นไป อย่าได้ตายดีภายใน 3 วัน 7 วัน”