บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 3 หน้า 3
อาซารับคำสั่งแล้วออกไป เสี่ยเกายิ้มๆ นึกอยู่แล้วว่าเถ้าแก่สุงคงต้องเรียกไปเจรจา
หน้าร้านไช้ หลงแขวนโคมสีแดงที่หน้าร้านเนื่องในวันไหว้พระจันทร์อย่างขะมักเขม้น ทันใดนั้น หลงเหลือบเห็นใครบางคนเข้ามายืนอยู่ทางด้านหลัง หลงหันควับอย่างคนที่ระมัดระวังตัวเองตลอดเวลา กลัวว่าอาจเป็นคนของเสี่ยเล้งตามมาเก็บ หลงเห็นหงส์ยืนยิ้มอยู่ค่อยโล่งใจ “คุณหนูหงส์”
หงส์กวาดตามองหาไช้ “อาเจ็กไช้อยู่มั้ย”
“เถ้าแก่ไปประชุมที่สมาคม ค่ำๆถึงจะกลับ คุณหนูมีธุระอะไรเร่งด่วนหรือเปล่าครับ”
หงส์ส่ายหน้า “ฉันเอาขนมไหว้พระจันทร์มาให้อาเจ็กน่ะ ส่วนนี่ ของนาย...” หงส์ยื่นกล่องขนมไหว้พระจันทร์ห่ออย่างดีให้หลง
หลงมองอย่างงงๆไม่นึกว่าหงส์จะเอามาฝากให้ตน “ของผม?”
“อืมมม์... ถือเป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆที่นายช่วยฉัน” หงส์เหลือบมองรอยแผลที่ต้นแขนหลงที่หายดีแล้ว แต่ยังคงเป็นแผลเป็นอยู่
“เรื่องเล็กน้อย คุณหนูไม่น่าจะต้องลำบาก”
“รับไว้เถอะน่า... ฉันตั้งใจทำมาให้นายโดยเฉพาะ อย่าให้ฉันต้องเสียน้ำใจ”
“ขอบคุณครับคุณหนู”
หลิวได้ยินเสียงหงส์ก็เดินเข้ามา กันหลงออกไป “อาหงส์ !!!” หลิวเข้ามากอดหงส์ด้วยความดีใจ หลิวรักหงส์ไม่ต่างจากลูกหลาน
หงส์ช่วยหลิวพับกระดาษเงินกระดาษทองที่ใช้สำหรับไหว้พระจันทร์ พับไปคุยไป “ปีนี้ลื้ออายุเท่าไหร่แล้ว อาหงส์”
“เข้ายี่สิบห้าค่ะ อาซิ่ม”
“เมื่อไหร่ลื้อจะแต่งงานแต่งการเสียที อั๊วะอยากอุ้มหลานจะแย่อยู่แล้ว” หงส์ก้มหน้า เจอคำถามนี้อีกแล้ว ไม่รู้จะตอบยังไงดี “น่าเสียดายที่อั๊วไม่มีลูกชาย ไม่อย่างนั้นจะรีบขอมาเป็นสะใภ้”
“หงส์ไม่แต่งงานไม่ได้เหรอคะ อาซิ่ม ถ้าหงส์ออกเรือนไป ใครจะดูแลอาป๊า”
หลิวหัวเราะเบาๆ ส่ายหน้าในความไม่รู้เดียงสาของหงส์ “ถึงเวลาแต่งลื้อก็ต้องแต่ง หญิงชายน่ะเกิดมาเป็นของคู่กัน ผู้หญิงเราจะดีจะชั่วก็อยู่ที่ผัว มีผัวผิดคิดจนตัวตาย อั๊วโชคดีที่เป็นเมียเฮียไช้ ตั้งแต่อยู่กินด้วยกันมา อีไม่เคยทำให้อั๊วต้องเสียน้ำตาเลยสักครั้ง” หลิวมองไปรูปคู่กันระหว่างไช้กับหลิวตอนหนุ่มสาว “จะเลือกใครเป็นคู่ครอง ต้องดูให้ดีๆนะ อาหงส์เลือกคนที่ขยันขันแข็ง หนักเอาเบาสู้ แต่งกันไปจะได้ไม่ลำบาก”
หงส์แอบมองหลงที่จัดของหน้าร้านอย่างขยันขันแข็ง ยิ้มนิดๆ หลิวก้มลงพับกระดาษเลยไม่ทันสังเกต