บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 8 หน้า 10
“เมื่อ 30 กว่าปีก่อน อั๊วเคยเป็นจับกังตามโรงงิ้วมาก่อน...ทำทุกอย่างแล้วแต่จะมีคนจ้าง เสร็จจากงานเมื่อไหร่ อั๊วก็ชอบมานั่งดูงิ้วคนเดียว ดูไปก็ยิ้มไป ใฝ่ฝันไว้ว่าสักวันหนึ่งถ้าอั๊วร่ำรวยขึ้นมา จะเป็นเจ้าของคณะงิ้วให้ได้...”
“และแล้วอาป๊าก็ทำสำเร็จ ได้เป็นเถ้าแก่เจ้าของโรงงิ้วสมใจ”
“ในชีวิตอั๊วมีสิ่งที่ภาคภูมิใจเพียงไม่กี่อย่าง... หนึ่งคืออั๊วได้เป็นเจ้าของคณะงิ้วนี้ สองคืออั๊วได้แต่งงานกับกิมลั้ง แม่ของลื้อ และสามคืออั๊วได้ลูกชายที่ดีไว้สืบสกุลอย่างอาฉาง” หงส์หม่นเศร้าลงที่รู้ว่าตนเองไม่ใช่ความภูมิใจของพ่อ “นับแต่นี้ โรงงิ้วเฟิ่งหวงจะไม่ได้เป็นของอั๊วอีกต่อไป”
“อาป๊าจะยกโรงงิ้วให้อากุ่ยเหรอคะ”
“หากวันนั้นงิ้วคณะของเสี่ยเกาชนะการประลอง โรงงิ้วเฟิ่งหวงก็คงต้องปิดตัวลง จะเล่นที่ไหนไม่ได้อีก แต่ในเมื่อลื้อรักษาคณะงิ้วเอาไว้ได้ ก็จงทำหน้าที่สืบทอดเจตนารมณ์ของอั๊วต่อไปเถอะ...โรงงิ้วเฟิ่งหวงเป็นของลื้อแล้ว... อาหงส์”
หงส์แทบไม่อยากจะเชื่อหู ดีใจที่เถ้าแก่สุงยอมรับให้หงส์สืบทอดดูแลโรงงิ้วต่อไป
โรงงิ้วเฟิ่งหวงวันรุ่งขึ้น หมวยดีใจเมื่อรู้ว่าหงส์เป็นเจ้าของคณะงิ้ว พูดพลางออกลีลาเหมือนเล่นงิ้ว “หลังพายุผ่านไป ฟ้าก็สดใสเสียที ในที่สุด ความสามารถของเจ้หงส์ก็เข้าตาเถ้าแก่สุงจนได้” หมวยผายมือออก จนนิ้วเกือบจะทิ่มตากุ่ย
กุ่ยโวย “ลื้อก็เกือบทิ่มเข้าตาอั๊วเหมือนกัน อาหมวย !
“ก็มันดีใจนี่หน่า...”
“แต่ถึงเจ้หงส์จะเป็นเจ้าของคณะงิ้ว แต่ตอนนี้มีแค่อั๊ว.... ลื้อ... อาหวัง...กับคนงานแค่ไม่กี่คนจะทำอะไรได้”
“มีแค่ไหนก็เล่นแค่นั้น งิ้วคณะเราชนะการประลอง ถึงยังไงก็ต้องมีคนดู จริงมั้ยเจ้”
หงส์คิดทางออกไว้แล้ว “คงต้องฝึกคนงานให้หัดเล่นเรื่องง่ายๆไปก่อน จนกว่าจะรับคนมาเพิ่ม”
หวังเปรย “คณะเฟิ่งหวงกลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง คงหาคนได้ไม่ยาก”
“กว่าจะสร้างชื่อเสียงมาได้มันยาก แต่การรักษาชื่อเสียงเอาไว้ยากกว่า.... โรงงิ้วเฟิ่งหวงจะมีชื่อเสียงอีกนานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับพวกลื้อทุกคน”
กุ่ยมองหงส์อย่างปลาบปลื้ม “อั๊วจะยอมมอบกายถวายชีวิตเพื่อเจ้หงส์ เอ้ย ! เพื่อโรงงิ้วเฟิ่งหวง”
หมวยไล่ “อย่าดีแต่พูดนักเลย รีบไปฝึก ไป๊ ชิ้วๆ”
“ใครเป็นเจ้าของโรงงิ้วกันแน่ เจ้หงส์หรือว่าลื้อ ห๊ะ อาหมวย”
“หมวยสั่งเอง หรือเฮียจะกล้าหือ !!!”
กุ่ยบ่นพึมพำ “บ้าอำนาจ เผด็จการที่สุด”
หมวยไล่กุ่ยกับหวังออกไป หงส์อดขำไม่ได้ หลงจะเข้าไปแสดงความยินดีกับหงส์ แต่เปลี่ยนใจหันหลังจะเดินออกจากโรงงิ้ว