บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 7 หน้า 4

จุน ธันย์ยืนส่งนิ้มที่หน้าห้อง

นิ้มบอกทั้งคู่ “ขอบใจนะ บ๊าย บาย” 

จุนหันมาหาธันย์ “แล้วนายอยู่ห้องไหนล่ะ”

ธันย์อึกอัก “..อยู่... “ แล้วรีบทำเป็นตลก “แหม..จะไปส่งเค้าด้วยเหรอตะเอง กลัวเค้าโดนดักปล้ำเหรอ” ธันย์เข้าไปแกล้งปล้ำจุน 

จุนรีบผลักธันย์ออก “เฮ้ย ไอ้บ้า เล่นอะไรสยอง ไอ้ธันย์ ไม่เล่นเว้ย” ทั้งสองคนเล่นกันไปด่ากันไป  

นิ้มเปิดประตูออกมา “มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า”

พอดีกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ เป็นหญิงกลางคนท่าทางดุ เดินลิ่วเข้ามาต่อว่า “นี่น้อง ทำอะไรกันน่ะ” เจ้าของอพาร์ทเม้นท์มาหยุดยืนมองหน้าสองหนุ่ม “เป็นคู่เกย์กันเหรอ” 

ธันย์/จุนตกใจ รีบปฏิเสธพร้อมกัน “เปล่าครับ”

“เปล่าอะไร นัวเนียกันขนาดนี้..ใครจะเป็นยังไง พี่น่ะไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่อย่ามาทำอะไรไม่ดีไม่งามให้อพาร์ทเม้นท์พี่เสียชื่อ ไม่งั้นพี่ให้ออกจริงๆด้วย”

“ครับๆ ขอโทษครับพี่”

เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ส่ายหน้า แล้วเดินกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์ จุนกับธันย์มองตาม ถอนใจอย่างโล่งใจ เมื่อหันกลับมาก็เห็นนิ้มมองอยู่ แววตาสงสัย

นิ้มกระอักกระอ่วน “จุนกับธันย์..ไม่ได้..”

จุนกับธันย์ตอบทันที “ไม่ได้เป็น”

“เราจะถามว่าไม่ได้ทะเลาะกันใช่มั้ย”

“อ๋อ ไม่ได้ทะเลาะกัน แกล้งกันเฉยๆ ขอโทษนะที่เล่นกันเสียงดัง นิ้มเข้าห้องเถอะเราจะกลับแล้วล่ะ” จุนบอกกับธันย์ “ไปนะเว้ย”

ธันย์ตอบ “เออ” แล้วจุนก็บ๊ายบายนิ้ม แล้วเดินไป นิ้มเข้าห้อง ปิดประตู  ธันย์มองจุนที่เดินไปเกือบจะถึงบันได จึงรีบหยิบกุญแจมาไขจะเข้าห้อง แต่จุนหันมาพอดี 

“เออ ไอ้ธันย์ พรุ่งนี้...” จุนเห็นธันย์กำลังไขห้อง จุนอึ้งไป 

จุนคุยกับธันย์ที่หน้าห้องอีกครั้ง “นายอยู่ห้องติดกับนิ้มเหรอ”

ธันย์จำต้องยอมรับ “...อือ...”

“คราวก่อนก็ไม่บอกว่าอยู่ที่เดียวกัน แล้วนี่ยังจะหมกเม็ดไม่ยอมบอกว่าอยู่ห้องติดกันอีก ยังไงกันเนี่ย”

“แล้วมันเรื่องอะไรที่จะต้องมาเม้าเรื่องไม่เป็นเรื่องด้วยวะ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย”

“นายไม่ได้แทงกั๊กนิ้มอยู่ใช่ป่ะ”

“เปล่าเว้ย” ธันย์ทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง “แล้วนี่นายลืมอะไรเนี่ย”