บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 24 หน้า 2
ชิดดาวคิดตาม เข้าใจ พยายามนึก “ลูกกวาดพอนับเป็นทีมลุงได้มั้ยคะ”
ลูกกวาดเดินออกมาคุยโทรศัพท์มือถือกับชิดดาวหน้าเนอร์สเซอรี่
“วันนี้ยุ่งมากเลยแก น้ำส้มมันลาหยุด สงสัยจะแว่บไปให้แกไม่ได้หรอก” ลูกกวาดฟัง “เออ ๆ โทษทีว่ะดาว”
ลูกกวาดฟัง “ถึงกรุงเทพแล้วเจอกัน” ลูกกวาดกดตัดสาย
“จะแว่บไปไหนเหรอ” ลูกกวาดสะดุ้งเฮือกหันไปทางเสียงพบว่าเป็นทอย “โอ๊ย นังทอย ตกใจหมด นึกว่าคุณป้า”
“คุยกับใคร ดาวเหรอ”
“เออ วันนี้กาโม่ขึ้นโชว์งานโรงเรียน แต่พวกเราไม่มีใครไปดูเลย” ทอยสีหน้าหมั่นไส้ “อ้าว เฮียล่ะ”
“ก็ไปฮันนีมูนน่ะสิ ไปร่วม10วัน สงสัยดาวมันจะท้องแซงหน้าฉันแน่ๆ” ทอยหน้านิ่งซ่อนความรู้สึกอิจฉาเอาไว้
“คงสวีทกันเพลิน เพิ่งจะกลับวันเนี้ย ท่าทางจะมางานโรงเรียนไม่ทันหรอก” ทอยพึมพำ หมั่นไส้ “สมน้ำหน้า”
ลูกกวาดจ้องหน้าทอย “พอเลยนะแก เค้าแต่งงานไปแล้ว จบๆไปเถอะวะ แล้วนี่มาทำไม
ทอยจ้องหน้า “ทำไมอีจิ้งจก เปลี่ยนสีไปแล้ว จะเลิกคบฉันอีกคนรึไง”
“จะบ้าเหรอแก”
“ฉันมาหาโลเคชั่นแถวนี้เลยแวะมาหา”
“ไม่ใช่มาสืบข่าวเรื่องดาวกับเฮียแกหรอกนะ”
“เอ๊ะอีนี่...” ทอยหน้ากวนๆ “แต่ก็นะ ได้ข่าวแล้วไปก็ได้” ทอยเดินออกไปทันที
ลูกกวาดพึมพำ “ว่าแล้วเชียว” ลูกกวาดถอนใจส่ายหน้า ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าทิ้งงานออกมานาน รีบวิ่งกลับเข้าไป
ห้องประชุมใหญ่ ครูเดินมาหน้าเวทีแล้วประกาศให้ผู้ปกครองทราบ ครูยิ้มแย้ม ยกมือไหว้
“กราบสวัสดีผู้ปกครองทุกท่านค่ะ”
พ่อแม่ โต๊ด พาย ที่คุยกันอยู่หันมองไปหน้าเวที แม่ดีใจ หันถามโต๊ด “จะแสดงแล้ว เราห้องแรกรึเปล่า”
“ไม่รู้เหมือนกันครับ” คุณหญิงชะโงกหน้ามาตอบ “ห้องที่ 5 ค่ะ”
“โห กว่ากาโม่จะแสดงไม่ปาไปเที่ยงเหรอเนี่ย
“รีบเกือบตาย” โต๊ดบ่น แม่ปลื้ม “แต่ก็ดีแล้ว มาเร็วได้นั่งแถวหน้า”
เสียงครูบนเวทีดังขัดขึ้น
“ขอเสียงปรบมือให้กำลังใจกับการแสดงชุดแรกของเราด้วยค่ะ”
ทุกคนหันไปมองทางเวทีแล้วปรบมือยิ้มแย้ม ทอยเดินเข้ามาในห้องประชุม สีหน้านิ่งๆ ทอยเลือกนั่งลงที่แถวหลัง รอดูการแสดงของกาโม่