บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 24 หน้า 3
ถนนหนทาง เต็งขับรถไปอย่างมีกำลังใจ “ค่อยยังชั่ว รถไม่ติดเลย”
ชิดดาวยิ้มให้กำลังใจ “อาจจะทันก็ได้นะคะ กาโม่อยู่ห้อง 5” เต็งลุ้นๆ “เพี้ยง ทันทีเถ๊อะ”
ชิดดาวเลื่อนมือมาจับกุมมือเต็งเอาไว้ให้กำลังใจ เต็งหันมามองหน้าชิดดาวแล้วยิ้มให้กัน เต็งกุมมือชิดดาวกระชับเอาไว้แล้วขับรถไปอย่างมีความหวัง
กลางวัน ห้องประชุม ผู้ปกครองในห้องประชุมปรบมือรับการแสดงห้องกาโม่ โต๊ด พาย พ่อแม่ คุณหญิง ดูตื่นเต้น
“ห้องกาโม่แล้วใช่มั้ย”
“ครับพ่อ”
แม่โต๊ดดูตื่นเต้นนั่งตัวตรงรอดูหลานชายแสดง พายเตรียมไอแพดพร้อมถ่าย คุณหญิงเปิดโหมดวีดีโอของโทรศัพท์มือถือพร้อม ทอย ลุกขึ้นยืนหามุมที่ถ่ายได้ถนัดๆ เห็นชัด ทอยเดินเข้าใกล้หน้าเวทีเข้ามาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพร้อมถ่ายคลิปการแสดงของกาโม่เก็บเอาไว้
บนเวที...จัดฉากเป็นห้องรับแขก มีเก้าอี้โซฟาและทีวีจอแบนจอใหญ่ตั้งอยู่...เป็นมุมแบบเอียงๆ ให้ผู้ชมเห็นทั้งคุณหลวงและกาโม่ คุณหลวงในชุดอยู่กับบ้านเดินถือถุงขนมเข้าฉากมา ผู้ปกครองก็ปรบมือต้อนรับ คุณหญิงยิ้มแย้มถ่ายวีดีโอผ่านโทรศัพท์มือถือไป บนเวที...คุณหลวงเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา คุณหลวงบ่นๆ
“มีอะไรดูมั่งเนี่ย” คุณหลวงหยิบรีโมท มากดดู ทีวีจอแบนยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง “กดรีโมทเปิดทีวีแล้วนะ”
หน้าจอทีวีจอแบนค่อยๆถูกดึงออกทางด้านข้าง... คุณหลวงท่าทางตื่นเต้น “ทีวีรุ่นสั่งด้วยเสียงซะด้วย”
ผู้ปกครองขำกันครืนใหญ่ ฉากจอทีวีถูกดึงออกด้านข้างจนเปิดหมด ค่อยเห็น กาโม่ยืนเต๊ะหล่ออยู่กลางจอ
เรียกเสียงกรี๊ดและปรบมือจากผู้ปกครองเกรียวกราว พ่อแม่โต๊ด พายและโต๊ด ปรบมือยิ้มแย้มชอบใจ โต๊ดเป่าปากให้กำลังใจลูกชาย
ที่จอดรถ....รถเต็งจอดสนิทเข้าซองจอดรถ เต็งถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนหันมองหน้าชิดดาว ชิดดาวส่งยิ้มบางๆ ให้เต็ง
ห้องประชุมใหญ่ กาโม่ทำท่าปิดรายการเลียนแบบเต็ง กาโม่ยืนฉีกยิ้ม จ้องตรงมาที่คนดู พร้อมทำท่าพิธีกรเลียบแบบเต็ง “คุณก็ทำได้” กาโม่พูดพร้อมทำมือเหมือนยิงปืนชี้ไปทางคนดู “ง่ายนิดเดียว”
กาโม่เปลี่ยนรูปมือจากท่าปืนมาเป็นนิ้วชี้บีบชิดกับนิ้วโป้ง สื่อว่านิดเดียว