บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 9
บทประพันธ์-บทโทรทัศน์ เอกลิขิต
ตอนเย็น ร้านไอศกรีม พนักงานร้านไอศกรีมมาอวยพรวันเกิดล้อมโต๊ะเต็ง ชิดดาวและกาโม่... พนักงานถือช่อลูกโป่งสีสันสวยงามมาด้วย....พร้อมขึ้นข้อความทับลูกโป่ง “พ่อมาลุงลาก่อน” (กาโม่ 2 ขวบ)
กาโม่สนใจมองพนักงานร้านตาแป๋ว ขณะทุกคนร้องอวยพรวันเกิดให้ เต็งและชิดดาวยิ้มแย้มสนุกสนานไปด้วย ลูกค้าอื่นๆในร้านก็หันมาดูยิ้มแย้มกันไปมา พนักงานร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ ก่อนจะมีคนเอาของเล่นเด็กไปให้กาโม่ 2-3 ชิ้น “ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกด้วยค่ะ”
เต็ง ชิดดาว กาโม่ ขยับตัวนั่งใกล้ๆ กัน ชิดดาวอุ้มกาโม่นั่งตักเอาไว้ พนักงานคนหนึ่งเข้ามาช่วยจัดฉาก เอาเค้กเลื่อนมาไว้ข้างหน้า...เทียนที่เป่าแล้วเป็นรูปตัวการ์ตูนน่ารักชู 2 นิ้ว เพื่อบอกว่ากาโม่ 2 ขวบแล้ว ทั้งสามคนยิ้มแย้มถ่ายรูปให้พนักงานร้านถ่ายรูปโพลารอยด์ให้
“ขอบคุณค่ะ ตอนเช็คบิลอย่าลืมทวงกรอบรูปด้วยนะคะ” ชิดดาวเอ่ย “ขอบคุณค่ะ”
เต็งพยายามโทรศัพท์มือถือติดต่อหาโต๊ด ชิดดาวชำเลืองมอง “เปิดเครื่องรึยังคะ”
“ยังเลย..สงสัยไอ้โต๊ดจะลืมวันเกิดลูกชายมันซะแล้ว ใช้ไม่ได้เลย”
“อาจจะติดธุระก็ได้ค่ะ” เต็งมองไปที่เทียนเลข2 แล้วเลื่อนสายตามาที่กาโม่ “ปีๆ ผ่านไปเร็วจัง”
“เร็วมาก” ชิดดาวหันมองกาโม่ด้วยสายตารักและผูกพัน กาโม่ก็เล่นของเล่นใหม่ที่ได้มาไป
เต็งชำเลืองมองหน้าชิดดาว “แต่ความคลุมเครือมันผ่านไปช้าจัง เหมือนเราไปไม่ถึงไหนเลย”
ชิดดาวชะงักไปเล็กน้อยหันมองหน้าเต็ง ชิดดาวยิ้มบางๆ
“แต่ดาวว่ามันก็ดีนะคะ ช่วงเวลาที่ผ่านมามันช่วยพิสูจน์ความรู้สึกของเราได้จริงๆ” เต็งและชิดดาวสบตากัน
เต็งเหลือบตามองมือชิดดาวที่วางอยู่ อยากจะเลื่อนมือไปจับมือ ก็เขินไปกล้า.. ไม่คาดคิดกาโม่มาจับมือชิดดาวแทน แล้วยกมือชิดดาวขึ้นมาหอม เต็งขำๆ “ตัดหน้าลุงซะแล้ว” ชิดดาวก็ขำๆ แก้เขินเต็งไป
เต็งมองหน้ากาโม่ “อีกไม่กี่เดือนพ่อแม่ก็กลับมารับตัวแกไปแล้วล่ะ แกจะได้มีครอบครัวสมบูรณ์แบบคนอื่นเค้าซะทีนะกาโม่” ชิดดาวชะงักกึกไปเลย ใจหาย ความเป็นคนอ่อนไหวง่ายอยู่แล้ว น้ำตารื้นขึ้นมา รีบแก้บรรยากาศด้วยการหอมกอดเล่นกับกาโม่ไปปิดบังความรู้สึกตัวเอง เต็งมองกาโม่นิ่งๆ สีหน้าแววตาแอบเศร้า ใจหายอย่างบอกไม่ถูก
หัวค่ำ รูปโพลารอยด์ที่ถ่ายจากร้านไอศกรีมใส่กรอบน่ารักตั้งโชว์อยู่ที่มุมหนึ่งของโถงบ้านเต็ง...ถัดไปก็เป็นรูปคู่