บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 9 หน้า 2
ตอนเต็งมอบของขวัญวันเกิดให้ชิดดาว เห็นกาโม่นั่งดูการ์ตูนจากจอทีวีอยู่ที่โถงตาแป๋ว มียิ้มมีขำมีลุ้นไปตามมู๊ดของการ์ตูน เต็งที่ทำงานอยู่หน้าโน้ตบุ๊คที่โต๊ะทำงาน ก็ชะโงกหน้ามองมาที่กาโม่ อารมณ์มันเขี้ยว
เด็กมันน่ารักอยากไปเล่นด้วย เต็งพูดสั่งตัวเอง “ไม่ต้องไปหลงรักมัน พ่อมันจะมารับกลับไปแล้ว อย่าไปใส่ใจ คิดซะว่ามันเป็นลูกหมา” กาโม่หันมองมาทางเต็ง “พ่อ”
เต็งหลับตา ปวดใจมาก สูดใจลึก ลุกขึ้น “อย่าเรียกว่าพ่อสิเจ้ากาโม่” เต็งลุกเดินมาหากาโม่ นั่งขัดสมาธิเผชิญหน้ากาโม่ ขวางทีวีเอาไว้ เต็งตั้งใจสอน “กาโม่ ฟังลุงนะ” เต็งเอามือตบอก “นี่ลุง ไม่ใช่พ่อถ้าเรียกยาก
ก็เรียกว่า” เต็งนึกๆ “ลา เอ้อ เรียก ลา แทนลุงก็ได้” เต็งยิ้มพอใจ “ดูปากลุงเต็งนะ ลา ง่ายๆ ลา”
“ปา” เต็งท่าทางเยอะแยะ โอเวอร์แอ็คติ้งตามสไตล์ “ไม่ ไม่ ไม่ใช่ป.ปลา..ฟังลุงดีๆ นะกาโม่ ลอ. ลิง...สระอา ลา” เต็งลากเสียงยาว ทำมือประกอบ จนแทบจะหมดลม กาโม่มองเต็งก็ขำๆ ออกมากับท่าเยอะแยะของเต็ง
เต็งถอนใจออกมา “เอางี้” เต็งตั้งศอกวางแขนกับพื้นเพื่อให้ระดับหน้าตัวเองอยู่ระดับเดียวกับกาโม่ “เรามาพูดแบบเปิดใจกันเลยนะ ตอนนี้แกอยู่กับลุงมา 2ปี พ่อแม่แกเรียนจบหมดแล้ว เคลียร์อะไรอีกเดี๋ยวก็คงกลับมารับแกไปอยู่ด้วย” เต็งหยุดเล็กน้อย เหมือนจะพูดไม่ออก “เราอาจจะไม่ได้เจอกันอีก” เต็งพูดเองก็อึ้งเอง มองหน้ากาโม่นิ่ง กาโม่จ้องมองหน้าเต็ง ราวกับจะเข้าใจสิ่งที่เต็งพยายามบอก เต็งน้ำตารื้นขึ้นมาอย่างกลั้นไม่อยู่
“แต่อาจจะเจอก็ได้ แต่คงไม่ใช่ทุกวัน ไม่ได้นอนด้วยกันทุกคืนแบบนี้อีกแล้ว” เต็งฝืนยิ้มให้ “ช่วงแรกๆ ก็คงคิดถึงกันบ้าง แต่ไม่นานแกก็คงลืมลุงไปเองแหละ” เต็งพยายามพูดให้กำลังใจตัวเอง
“ลุงก็เป็นคนลืมอะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว” น้ำตาเต็งเริ่มเอ่อท่วมตา มากขึ้นทุกที เริ่มจะมองกาโม่ไม่ชัดแล้ว พยายามตัดอารมณ์ “ไอ้เด็กบ้า ฉันไม่ควรรับแกมาเลี้ยงเลย” กาโม่ยื่นมือมาจับแก้มเต็ง ลูบเล่นไปมาเบาๆ
ทีนี้เต็งเลยน้ำตาไหลออกมาเลย จับมือกาโม่มาหอมไปหอมมาอย่างรักมาก เต็งขยับตัวขึ้นมานั่งดึงตัวกาโม่มาสวมกอดเอาไว้แน่นอย่างหวงแหน
ผ่านเวลาถึงสายวันหนึ่ง บ้านพ่อแม่เต็ง พ่อกำลังรับสายลูกค้าอยู่ พ่อคุยโทรศัพท์ร้าน
“รถทรายออกไปแล้วครับ อีกเดี๋ยวคงถึง” พ่อเต็งฟัง “ครับ ๆ อยากได้อะไรเพิ่มก็โทรมาได้เลยขอบคุณครับ” พ่อเต็งวางสายไป แม่ถือโทรศัพท์มือถือเดินยิ้มแย้มเข้ามาหาพ่อ “ยิ้มแป้นมาเลย ได้เลขเด็ดจากไหนมาอีกล่ะ”
“ยังมาพูดอีก เลขเข็ดสิไม่ว่า คิดแล้วยังเจ็บใจไม่หาย”
แม่เต็งยิ้มแย้ม เปลี่ยนเรื่อง “นี่ ไอ้โต๊ดจะกลับมาแล้วนะพ่อ”
“อ้าว มันจบแล้วเหรอะ เก่งเหมือนกันโว้ยไอ้นี่ แล้วมันจะกลับเมื่อไหร่ล่ะ”
“เห็นว่าไม่เกิน 2 เดือน ขอเคลียร์อะไรให้เรียบร้อยก่อน”