บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 3 หน้า 5
“อ๋อ สงสัยคุณมณคงจะปรึกษาชั้นว่าจะเอายังไงกับครอบครัวแกดี! เก็บเสื้อผ้ารอได้เลย ยังไงชั้นจะให้คุณมณไล่พวกแกออกจากบ้านแน่!”
“ยังอีก!!” นายวงพูดซ้ำ คุณต๋อยรีบเดินออกไป ส่วนกุ๊กกิ๊กรีบตามไปทันที
“วิไล คุณมณว่ายังไงบ้าง?” แม่เมียดถามขึ้นอย่างเป็นห่วงลูกสาว
วิไลลักษณ์หน้าเครียดๆ อยากจะร้องไห้
ภายในห้องรับแขก คุณต๋อยอึ้งเพราะได้ยินสิ่งที่มณฑิราบอก “อะไรนะคะ!! ไม่ไล่ออก แถมยังจะให้นังวิไลชวนเพื่อนมากินข้าวที่บ้านอีก!”
“ใช่จ้ะ เดี๋ยวถ้าเค้านัดวันได้ คุณต๋อยช่วยเตรียมจัดโต๊ะทานข้าวบนเรือนใหญ่ด้วยนะจ๊ะ”
“จะให้มันมาทานบนเรือนใหญ่กันเลยเหรอคะ! ป้าว่ามันไม่เหมาะนะคะ”
“แต่มณตัดสินใจแล้วจ้ะ ฝากด้วยแล้วกันนะ” มณฑิราตัดบทแล้วเดินขึ้นชั้นบนไป
คุณต๋อยขัดใจสุดๆ
อีกด้านหนึ่ง ภายในห้องนั่งเล่นบ้านรัฐรวี
รัฐนั่งจิบกาแฟ ดูรายการข่าว ภัสสรนั่งดูนิตยสารที่มีคอลัมน์เกี่ยวกับเครื่องเพชร ส่วนรัฐรวีที่กำลังจะเข้านอนเดินเข้ามานั่งเล่น
“ตาวี มะรืนนี้สิบเอ็ดโมงถึงบ่ายสองบอกให้ส้มโอเคลียร์คิวไว้แล้วใช่ไหม?” ภัสสรเอ่ยถามลูกชาย
“เคลียร์ทำไมครับ แม่จะให้ผมทำอะไร?”
“ก็นัดกินข้าวกับลูกไหมไง แม่บอกลูกไว้ตั้งนานแล้ว”
“ลูกก็บอกคุณไว้นานแล้วนี่ว่าไม่ไป” รัฐเอ่ยขัดขึ้น
“ก็ชั้นจะให้ไป!” ภัสสรเอ่ยอย่างเผด็จการ
“ผมลืมไปว่าบ้านนี้คุณใหญ่สุด” รัฐทำเสียงระอาใจ
ภัสสรหันไปคุยกับลูกชาย “แม่นัดกับคุณแม่หนูลูกไหมเค้าไว้แล้ว ถ้าไม่ไปมันเสียหน้า”
“โหแม่! นี่มันสมัยไหนแล้วครับ เค้าเลิกคลุมถุงชนไปนานแล้ว” รัฐรวีไม่เห็นด้วย
“จะเล่นตัวทำไมตาวี หนูลูกไหมเค้าทั้งสวย ทั้งฉลาด ชาติตระกูลก็ดี เหมาะจะมาเป็นลูกสะใภ้บ้านเราที่สุด”
“ถ้าดีอย่างที่แม่ว่า เค้าน่าจะมีลูกมีสามีไปแล้วนะครับ ไม่น่าจะยังโสด”
“อันนี้พ่อเห็นด้วย” รัฐสนับสนุนลูกชาย
ภัสสรงอนรัฐ “คุณก็เห็นด้วยกับทุกคนยกเว้นชั้น!” ผู้เป็นแม่หันไปพูดกับรัฐรวี “ที่เค้าโสดก็เพราะว่าเค้าช่างเลือก.. 11 โมงวันมะรืนนะ เดี๋ยวแม่ให้อาทิตย์ขับรถไปให้” ภัสสรเดินขึ้นชั้นบนไปเลย
รัฐรวีโวย “แม่ครับ!” ชายหนุ่มหันมาขอความช่วยเหลือจากรัฐ “พ่อช่วยไปพูดกับแม่หน่อยสิครับ”