บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 23 หน้า 3
26 กุมภาพันธ์ 2557 ( 15:57 )
1.2M
ดารารายขยับตัวลุกขึ้น เจ้าหลวงแสงอินทรเข้ามา สีหน้าหนักใจ อับอาย
“ลูกดารา เจ้ารู้ความแล้วใช่หรือไม่”
แสงอินทรประคองดารารายให้นั่งบนเตียงคุยกัน นางทิพย์ นางทิมเลี่ยงไป
“เจ้า”
“ลูกอยากให้พ่อทำเช่นไร ยอดหล้าเหลวไหลนัก”
“เจ้าพี่รักพี่เทพดั่งดวงใจ อย่าตำหนินางเลยเจ้า”
“แล้วมันเกิดอันใดขึ้น ใยหลวงเทพจึงกระทำเช่นนี้”
ดารารายหลบตา “มันคงเป็นบ่วงกรรมที่ร้อยรัดเรา จนหลีกเลี่ยงไม่ได้น่ะเจ้า”
แสงอินทรมองดูลูกแล้วพยักหน้า ดารารายฝืนยิ้ม ดวงตาปวดร้าว
ที่ยกพื้นยอดหล้าเล่นซึง หลวงเทพเปลือยอกนั่งเอนมือเท้าหมอนขวาน มีของกินเล่นนานา...มาลัย ของหอมวางรายรอบ นางผันโบกพัด นางเผื่อนปัดแส้ให้หลวงเทพ ยอดหล้าสบตา หลวงเทพมองอย่างลุ่มหลง ที่ห่างออกมา ดารารายหลบอยู่หลังเสาแอบดูอยู่ยิ่งแน่ใจมากขึ้น จู่ๆมีร่างมาข้างหลัง ดารารายหันไป คุณเพ็งก้าวมาทำท่าว่าไม่ให้เอะอะไป แล้วมองดูด้วย
ยอดหล้าชายตามอง หลวงเทพเอาอาหารจ่อปากกลับกินไม่ได้ลดอาหารลงมองดูยอดหล้าอย่างจะกลืนกินแทน ดารารายและคุณเพ็งมองดูแล้วหันมาสบตากัน
นางผันนางเผื่อนตบตีกับนางทิพย์ นางทิมที่มาตามหลวงเทพ นางทิมเอากระจาดฟาดหัวนางเผื่อนกระจาดลงไปติดคาคอ ดารารายก้าวมา
“หยุดนะ”
ทั้ง 4 นางหยุด ยอบตัวลงนั่งหมอบ หลวงเทพกับยอดหล้าก้าวมาจากเรือนใน ดารารายยิ้ม
“ดารา เจ้ามาทำไมที่นี่”
“ข้ามาตาม...นางสองคนเจ้า”
“แน่ใจหรือว่าเจ้ามาตาม...แค่นังสองคนนี้”
ยอดหล้ายิ้มเกาะแขนหลวงเทพ ดารารายมองมือนั้นแล้วยิ้มให้พี่สาว
“เจ้า ข้ามาตามแค่ “คนของข้า” เท่านั้น”
“เอาเถอะ เอาเถอะ คืนนี้ข้าจะเตือนพี่เทพ ให้กลับไปเรือนเจ้า”
หลวงเทพรีบสั่นศีรษะปฏิเสธ ดารารายมองแล้วสะอึก ฝืนยิ้มทำไม่เป็นไร
“ไม่ต้องหรอกเจ้าพี่ เจ้าพี่กับพี่เทพเพิ่งข้าวใหม่ปลามัน ข้ายินดีส่งเสริมท่านสองคน”
ยอดหล้าโกรธวูบขึ้น พูดเบาลงแต่เสียงแข็ง