บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 25 หน้า 4
28 กุมภาพันธ์ 2557 ( 17:07 )
1.2M
“เจ้านาง ท่านทุ่มเทพลังทำลายคดพญานก จนแทบไม่เหลือพลังใดๆ ไว้คุ้มตัวแล้ว”
“เจ้า”
ยอดหล้ารวมพลังสุดท้ายชู 2 มือยื่นมา มือ 2 ข้างเรืองแสงจ้า ทุกคนผงะรู้ว่ายอดหล้าสู้ตาย มหาจรวยพลันขว้างสร้อยประคำ สร้อยนั้นพุ่งไปในอากาศ กลายเป็นวงแสงพุ่งมา ยอดหล้าผงะ วงแสงนั้นคลี่ออกราวงูพันร่างยอดหล้าขวับๆ หลายทบ จากอกไปถึงเท้า ทุกคนร้องฮือฮา ยอดหล้าล้มกลิ้งลงกับพื้น แสงนั้นยังขยับไหวรัดตัว มหาจรวยก้าวมาใกล้ ยอดหล้าชัดกายขึ้นคุกเข่า มองมหาจรวยอย่างไม่ยอมแพ้
“เจ้าพี่”
“ข้าไม่นับว่าเจ้าเป็นน้อง”
“แต่ข้ายังถือท่านเป็นพี่”
“มายาสาไถยแบบนี้ซีนะ เจ้าถึงชิงพี่เทพไปจากข้าได้”
“เจ้าพี่ ท่านเข้าใจผิดหมด เถรกระอำ”
“หุบปาก อย่ากล้าดี พูดชื่อท่านอาจารย์ของข้า”
ยอดหล้าตาวาว พิมพ์ดาวรู้สึกโกรธวูบขึ้น
“งั้นท่านก็จงจมอยู่กับความแค้นโง่ๆ ของท่านต่อไปเถอะ”
ยอดหล้าผวาขึ้น ดวงหน้ากลายเป็นอสูรกาย ยื่นหน้าใส่พิมพ์ดาวราวจะกัดกิน พิมพ์ดาวไม่หวั่นไหว ตรีภพมองยอดหล้าอย่างเวทนา มหาจรวยยื่นมือจับบ่วงแสงรั้งยอดหล้ามา ทันใดมีกลุ่มควันสีดำเข้มข้นพุ่งมาในอากาศ ชนด้านหลังมหาจรวยทะลุออกด้านหน้า มหาจรวยผวากุมอกเซไปเกาะเสา ทุกคนมองดูตกใจสุดขีด ควันดำนั้นพุ่งลงหน้าอสูรกายยอดหล้า กลายเป็นเถรกระอำ พัสตราขาวระยิบระยับใบหน้ายิ้มละไม ดวงตาชั่วร้าย
อสูรกายคืนร่างเป็นยอดหล้า เถรกระอำลังเลนิดหนึ่งแล้วยื่นมาไปกระชากบ่วงแสงเกิดเป็นแสงฟ้าผ่าออกรอบทิศ เถรกระอำโดนแสงฟ้าผ่าหน้า แต่ขบกรามทน มหาจรวยทรงกายได้มั่นคงใหม่ เถรกระอำรวบรวมแรง กระชากแสงนั้น แสงพลันขาดกระจายกลายเป็นประคำหล่นพรู ทุกคนตกใจ ประคำกระจายกลิ้งมาแทบเท้ามหาจรวย เถรกระอำกุมหน้าข้างหนึ่ง ดึงยอดหล้าขึ้น หมุนกาย ชายผ้าสยายกลายเป็นกลุ่มควันดำเข้มข้นหนีไปยังทิศของคุ้มร้าง มหาจรวยขยับกายตามไป
ควันดำพุ่งลงยังพื้นห้องใต้ดิน กลายเป็นเถรกระอำที่ประคองยอดหล้าไว้ เถรกระอำทรุดลงบนแท่น ส่วนยอดหล้าทรุดลงกับพื้นมีอาการบาดเจ็บสาหัส นางผัน นางเผื่อน มีอาการคล้ายคนเป็นง่อยเพราะถูกรักยมทำร้ายคลานมา สองผีนางข้าไทเปิดตากว้างเมื่อเห็นสภาพยอดหล้า
เถรกระอำหันมาเห็นหน้าซีกหนึ่งไหม้จนพุพองอัปลักษณ์ เถรกระอำเงยหน้าขึ้นมองเบื้องบน
“มันตามมาแล้ว”