บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 17 หน้า 2
18 กุมภาพันธ์ 2557 ( 14:44 )
1.2M
ณ เรือนรับรอง บริเวณเติ๋นไม่มีผู้คน ขุนกล้าอ้าปากค้าง
“แสงดาวคือเจ้านางดาราราย น้องสาวเจ้านางยอดหล้า...ตายละวา”
หลวงเทพยืนอยู่ตรงหน้าขุนกล้า ท่าทางสับสนวุ่นวาย จนแม้จะนั่งก็นั่งไม่ติด
“ข้าจะทำอย่างไรดี ไอ้กล้า”
“ถ้าแต่งทั้งพี่ทั้งน้องจะได้หรือไม่”
หลวงเทพตาเขียว “อย่าพูดบ้าๆ ต่อให้ทำได้ข้าก็ไม่อยากทำอย่างนั้น”
“แล้วคุณหลวงอยากทำอย่างไร จะถอนหมั้นเจ้านางยอดหล้าหรือ”
หลวงเทพถอนใจไม่อยากตอบว่าใช่
“เรื่องการหมั้นของคุณหลวงกับเจ้านางยอดหล้าเป็นเรื่องใหญ่ ทั้งยังยืนยันไปยังพระนครแล้ว เจ้าหลวงเองก็เป็นเจ้านคร เรื่องนี้ย่อมพูดยากอย่างยิ่ง”
“แต่เรื่องที่ข้าห่วงที่สุด มิใช่เรื่องเหล่านั้น”
“แล้วคุณหลวงห่วงอะไร”
“ข้าห่วงเจ้านางยอดหล้า”
“ใช่ เท่าที่ข้าเห็น นางทุ่มเททั้งชีวิตจิตใจให้คุณหลวง หากมีอะไรเกิดขึ้น นางต้องเจ็บปวดเจียนตายแน่”
หลวงเทพทรุดนั่งลงช้าๆ ควักมีดสั้นดารารายมามองดู
ดารารายหน้าซีดเผือด กำมือแน่นอยู่หน้าคันฉ่อง
“คุณพระ คุณเจ้าช่วย แล้วจะทำอย่างไรดี”นางทิพย์ นางทิมพากันวิตก
“คำทำนาย คำทำนายของครูบาสรีแม่นยำนัก”
ดารารายสะท้านขึ้นทั้งตัว หันมา
“ไม่ ข้าจะไม่ยอมให้คำนายนั้นเป็นจริง”
นางทิพย์ นางทิม มองดารารายอย่างเป็นห่วง
“ข้ารักเจ้าพี่ เจ้าพี่ก็รักข้ายิ่งนัก ข้ากับเจ้าพี่จักไม่แก่งแย่งสิ่งใดกันทั้งนั้น”
“แต่เจ้านางกับหลวงเทพเล่า หลวงเทพรักเจ้านางยิ่งนัก” นางทิพย์ว่า
“เจ้านางเองก็มอบใจให้หลวงเทพแล้ว” นางทิมเสริม
“คนที่ข้ารักคือเจ้าภักดิ์ พ่อค้าจากโยธิยา มิใช่หลวงเทพภักดี”
ดารารายเชิดหน้า นางทิพย์ นางทิมมองอย่างห่วงใย สบตากัน นางทิพย์ ทิมขยับเข้าใกล้
“เจ้านางหลอกข้าสองคนยังไม่ได้”
“แล้วจะหลอกตัวเองได้อย่างใด”
ดารารายสะอึกอึ้ง
“ใจข้าเป็นเช่นใดช่างเถิด แต่ใจเจ้าพี่ได้มอบให้หลวงเทพหมดสิ้น ส่วนใจหลวงเทพนั้นใครจะรู้ได้”