บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 15

คุ้มนางครวญ ตอนที่ 15

ในป่า ดารารายและหลวงเทพยังคงนอนหลับนิ่ง แสงไฟวอมแวมส่องทาบลงบนตัวผีขาเดียว มันจ้องดูดารารายและหลวงเทพ ตัวโยกส่ายบนขาข้างเดียวราวงูจงอางแผ่แม่เบี้ย แล้วขยับตัวลอยวูบทิ้งตัวลงใกล้เขตไฟ ผีขาเดียวพ่นควันสีเขียวออกจากปาก ควันนั้นลอยฟุ้งไปยังหลวงเทพและดาราราย ดารารายลืมตาขึ้น ขยับจะลุก แต่ร่างกลับขยับได้เพียงเล็กน้อย ดารารายเอียงหน้าไปเห็น เจ้าภักดิ์ นอนเอาผ้าขาวม้าคลุมโปงอยู่ ไม่รู้สึกรู้สา ดารารายร้อง แต่เสียงออกมาค่อยกว่าเสียงกระซิบ

”เจ้า.. ภักดิ์”

หลวงเทพยังคงนอนแน่นิ่ง

ผีขาเดียวกระโดดวูบมาข้างตัวดาราราย ดารารายผงะ อยากกรีดร้องแต่มีเพียงเสียงในคอ ผีขาเดียวแสยะปาก เห็นเขี้ยวสลับซับซ้อน มือที่มีเล็บโง้งยื่นมา กรีดขากางเกงดารารายขาดวูบไปถึงโคนขา ผีขาเดียวพลันยื่นลิ้นออกมา ลิ้นนั้นยาวยืดราวหลอดดูด ที่ปลายลิ้นมีรูเปิด รอบรูนั้นมีเขี้ยวอยู่รายรอบ ปลายลิ้นยื่นลงจ่อโคนขาอ่อนดาราราย ดารารายผวาเฮือก ทันใดผีขาเดียวก็ผงะ มีหอกไม้อันหนึ่งเสียบติดกลางหลัง มันยืดกายพรวดขึ้น หันมาเห็นหลวงเทพยืนจังก้า ในมือถือหอกไม้ปลายแหลมอีกอันหนึ่ง มีผ้าขาวม้าเปียกชื้นคลุมปิดจมูก

“นี่เจ้าเป็นตัวอะไร”

ผีขาเดียวกรีดร้องก้องกึก เอามือกรงเล็บปาดหอกไม้หลุดจากหลัง เลือดสีเขียวไหลซึม แต่เหมือนไม่เจ็บปวด หลวงเทพมองดารารายอย่างเป็นห่วง ผีขาเดียวโผนลอยขึ้น พุ่งวูบใส่หลวงเทพ หลวงเทพพลันทิ้งตัวนอนหงายตั้งหอกไม้รับ ร่างผีขาเดียวเสียบกับหอกไม้ เลือดสีเขียวไหลปรี่ออกชโลมหอก กระเซ็นโดนหลวงเทพ หลวงเทพลุกขึ้นจับไม้ชู ผีขาเดียวดิ้นกระแด่วเสียบปลายไม้ หลวงเทพทุ่มมันออก ร่างผีขาเดียวตกลงพื้น แผดร้องดิ้น หลวงเทพพรวดไปหาดาราราย ปลดผ้าขาวม้าออก ปิดจมูกให้

“เจ้าหายใจผ่านผ้านี่”

ดารารายพยักหน้าร้องอู้อี้ บุ้ยใบ้ไปข้างหลัง หลวงเทพหันขวับไป ผีขาเดียวทรงตัวยืน เอามือปัดไม้ที่อกหลุด มันกระโดดพรวดมาตวัดกรงเล็บใส่ หลวงเทพหลบได้ฉิวเฉียดล้มไปทางหนึ่ง ผีขาเดียวหมุนตัวโยกเยกตาม แล้วพุ่งวูบขึ้นคร่อมหลวงเทพ ยื่นมือกรงเล็บกดบีบคอ หลวงเทพพลันดึงมีดสั้นเสียบเข้าสีข้างมัน ผีขาเดียวแผดร้อง หลวงเทพงอขาถีบไปเต็มแรง ร่างผีขาเดียวถอยไปตกลง มันเด้งพรวดขึ้นอีก ปัดมีดหล่นหลุด

“หอก ดาบ ทำอะไรเจ้ามิได้หรือ” หลวงเทพหนักใจ