บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 24 หน้า 4
27 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:52 )
1.2M
“ฉันควรตอบว่าไม่เป็นไรตามมารยทใช่ไหมคะ”
“ต้องเป็นไรต่างหากครับ เพราะทุกอย่างเป็นความผิดของผม ผมไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าทำอะไรลงไป”
พิมพ์ดาวมองดู เห็นตรีภพมีท่าทางทุกข์ร้อนมาก ก็ยิ่งทำเมิน
“ค่ะ ฉันรับทราบ”
ตรีภพนั่งลงบนขอบปูนของสระบัว
“ผมจำได้แค่เพียงกำลังคุยกับคุณ...จากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้ มารู้สึกตัวอีกที ผมก็อยู่ที่ห้องกับนายตฤณแล้ว”
“แล้วคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นคะ”
“นายตฤณบอกว่าผมโดนสะกดจิต”
“หรือคะ”
“แต่ก่อนผมแค่ละเมอเดิน แต่เดี๋ยวนี้พัฒนาโดนสะกดจิตแล้ว”
ตรีภพพยายามพูดเล่น พิมพ์ดาวมองยังคงเย็นชาอยู่
“แล้วทำไมใครคนนั้นต้องสะกดให้ผมทำร้ายคุณด้วย”
“คุณลองคิดเองซีคะ”
“เจ้าแสงหล้าอย่างนั้นหรือครับ จะเป็นไปได้ยังไง”
พิมพ์ดาวอารมณ์เสีย มองหาเห็นพิมพ์เดือนเด็ดดอกไม้มาดมอยู่ไม่ห่างนัก
“ยายเดือน”
“ขา” พิมพ์เดือนเดินมา
“พี่อยากกลับไปพักผ่อนแล้ว”
พิมพ์เดือนรับคำเข็นวีลแชร์กลับ พิมพ์ดาวหน้าเชิด พิมพ์เดือนส่งสายตาถามตรีภพว่าไปทำอะไรเข้า ตรีภพแบมือยักไหล่
ตฤณ พิมพ์เดือน และตรีภพนั่งอยู่มุมหนึ่งของแคนทีนของโรงพยาบาล เนื่องจากตรีภพรีบมาแต่เช้า ไม่ได้กินอาหารจึงมากินอาหารมื้อสายกัน มีแขกอีกโต๊ะเดียวกางนสพ. ปิดหน้าอยู่
ตฤณลืมตาโพลง “คุณจะบ้าหรือ เจ้าแสงหล้าเป็นคนชัดๆ เป็นคนร้อยเปอร์เซ็นต์ ผีเผออะไรของคุณ”
“อย่ามาหว้ากอกับฉัน”
“ดีกว่าคุณพวกโต๊ะไสยศาสตร์ โลกนี้ไม่มีผี มีแต่พวกเพ้อคิดไปเอง”
“ถ้ายายเจ้านั่นไม่ใช่ผี เจอคดพญานกเหยี่ยวของฉัน ทำไมเปิดแน่บไปเลยล่ะ”
พิมพ์เดือนชูสร้อยยื่นมาเกือบโดนหน้า ตฤณรีบถอยหลบ ทำหน้าคล้ายได้กลิ่นเหม็น
“เป็นผม ผมก็เผ่น คดเคิ๊ดอะไรของคุณ เหมือนขี้วัวตากแห้ง”
พิมพ์เดือนมีอาการแทบลุกขึ้นเต้น ตรีภพนิ่งฟังครุ่นคิดหนัก