บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 3 หน้า 4
ชัชชนม์กำลังดูสมุดบัญชีเงินฝากหน้าเครียด ดนัยถือกระป๋อง กำลังเปิดลิ้นชักรื้อๆ หาเศษเงิน ไปก้มดูหลังโซฟา
“ไอ้ชัช! จ้องจนตาหลุดตัวเลขมันก็ไม่เพิ่มขึ้นหรอก แกมาช่วยฉันหาเศษเงินดีกว่า อย่างน้อยก็เอาไปซื้อข้าวกินได้มื้อนึง” ดนัยเทกระป๋อง มีเศษเหรียญและแบงค์นิดหน่อย ดนัยนับ
“ไอ้นัย โทรไปเลื่อนคิวน้องหญิงกับลุงรถตู้ซิ พรุ่งนี้เราไปถ่ายรายการไม่ได้แล้ว”
“นั่นไง เงินไม่พออะดิ”
“อือ”
“แล้วค่าตัวน้องหญิง กับค่าน้ำมันรถที่ติดเค้าไว้ จ่ายยังวะ”
“ยัง”
“เฮ้ย แล้วทำไงวะ ติดเค้ามาหลายเทปแล้วนะ เช็คครั้งที่แล้วก็เด้ง”
“ก็คงต้องผัดไปก่อน ...อยู่ๆ สปอนเซอร์เค้าก็บอกว่าเอาเงินไปลงโฆษณาช่องดิจิตอลหมดแล้ว”
“แปลว่ารายการ พาเที่ยว เฟี้ยวเงาะจะถึงกาลอวสานแล้วเหรอวะ!”
ชัชชนม์ ดนัย กลุ้ม
ดาว ฟ้ารุ่ง เดินเตร็ดเตร่มาท่าทางเหนื่อย เดินผ่านร้านก้วยเตี๋ยวน่ากิน ตอนเที่ยงคนเต็มร้าน ดาว ฟ้ารุ่งหยุดมองคนกินก้วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย กลืนน้ำลาย
เฮียถือชามก้วยเตี๋ยวมาหลายชาม ฟ้ารุ่งเดินไม่ได้ดูเลยชนกัน ชามตกแตกหมด “เฮ้ย! ใครวะเดินซุ่มซ่าม”
“ขอโทษค่ะ ขอโทษ”
เฮียหันไปเห็นดาวกับฟ้ารุ่ง เป็นหญิงสาวหน้าตาดี “ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร เฮียเดินไม่ดูเอง เฮ้ยใครมาเก็บชามแตกทีซิ... นั่งก่อนสิครับ สั่งอะไรดีครับ”
“เอ่อ... หนูไม่ได้...”
ดาวดึงฟ้ารุ่งให้นั่งลง “เอาเส้นเล็กน้ำค่ะ” ดาวมองฟ้ารุ่ง พยักหน้าให้ฟ้ารุ่งสั่ง
“เส้นเล็กเหมือนกันค่ะ”
“ได้ครับ เส้นเล็ก 2 ที่นะครับ น้ำล่ะครับ”
“น้ำแดง”
“รอแป๊บนึงนะครับ กลางวันคนมันเยอะ” เฮียรีบไปทำก้วยเตี๋ยว
“ดาว แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนจ่าย”
“กินให้อิ่มก่อนเหอะ”