บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9 หน้า 3
ทาโร่เห็นแพรวดาวรู้จักชายแก่ก็อึ้งเหวอไป
แพรวดาวส่งกล่องข้าวให้ชายแก่ พร้อมกับทาโร่ที่โค้งตัวก้มศีรษะให้ชายแก่อย่างรู้สึกผิด “ขอโทษที่ใจร้อนครับ”
ชายแก่รับกล่องข้าวจากแพรวดาวแล้วเดินออกไป แพรวดาวแอบขำทาโร่ที่ทำท่ารู้สึกผิดมากมาย ทาโร่เห็นแพรวดาวยิ้มก็ยิ้มตามไปด้วย
“ลุงแกมาเก็บขยะไปขายทุกวัน ฉันก็ทำข้าวเผื่อแกตลอด... แล้วคุณล่ะคะ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
ทาโร่ที่ยืนยิ้มอยู่ค่อยๆเปลี่ยนสีหน้าเป็นลำบากใจ พูดอะไรไม่ออก “คือผม... คือ..”
แพรวดาวนึกรู้ “ทำไมทาเคชิต้องส่งคุณมา เมื่อคืนนึกว่าคุยกันรู้เรื่องแล้ว”
“โซเรียวกลัวคุณหนูไอโกะจะมาทำร้ายคุณอีก”
“ฉันไม่อยากให้คุณต้องลำบาก”
“ไม่เลยครับ ผมเต็มใจและพร้อมที่จะดูแลคุณ”
แพรวดาวถอนหายใจเครียดๆ แต่เมื่อเห็นสายตาของทาโร่ที่มองเธออย่างเป็นห่วงก็อารมณ์คลายลง เสียงท้องร้องของทาโร่ดังขึ้น
แพรวดาวหันมามองทาโร่ แพรวดาวขำ “หิวขนาดนี้... ยังพร้อมอยู่อีกหรือคะ?”
ทาโร่ยิ้มเขินๆ แพรวดาวยิ้มให้ทาโร่ทั้งขำทั้งเห็นใจ“เดี๋ยวจะทำข้าวต้มหมูให้ทาน รับรองว่าคุณต้องติดใจฝีมือข้าวต้มหมูแบบไทยๆ แน่นอน”
“ไม่เหมาะมั้งครับ ... คุณเป็นเหมือนเจ้านายของผม”
“ฉันไม่รู้ว่าพวกของคุณแบ่งสถานะกันยังไง แต่สำหรับฉัน คุณไม่ใช่ลูกน้อง ฉันไม่ใช่เจ้านาย... คิดซะว่าเป็นเพื่อนกันนะคะ”
ทาโร่ยิ้มแล้วมองแพรวดาวอย่างชื่นชม “เป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกัน จริงมั้ยครับ? เดี๋ยวผมไปช่วยคุณทำข้าวต้มหมูเอง”
ในห้องครัว แพรวดาวสอนทาโร่ทำข้าวต้มหมูอย่างสนุกสนาน ทาโร่มองแพรวดาวแล้วยิ้มมีความสุข
หลังจากนั้นทาโร่และแพรวดาวนั่งทานข้าวต้มด้วยกันอย่างมีความสุข
สวนในบ้านโอะนิซึกะ ทาเคชิและโคจิยืนประจันหน้ากับ ริกิและไอโกะ สถานการณ์และบรรยากาศเครียดมาก
“เมื่อวานไม่เหมาะจะพูด วันนี้พร้อมจะอธิบายรึยัง!”
“พ่อจะให้อธิบายอีกทำไม หนูบอกไปหมดแล้ว ทาเคชิเห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าหนู”
ริกิบอกกับจูโร่ “พาไอโกะไปรอที่ห้องรับแขก!!”