บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 13 หน้า 5
แพรวดาวเอาดอกดาวเรืองมาจ้องมอง ยิ้มมีความสุข ทาโร่ยิ้มเศร้ามองแพรวดาว เศร้าที่รู้ว่าแพรวดาวชอบทาเคชิ แต่ก็ดีใจลึก ๆ ที่แพรวดาวชอบดอกไม้ของเขา
แพรวดาวหันไปเห็นนาฬิกาในห้องโถง นึกขึ้นได้ “ใกล้เที่ยงแล้ว ทานข้าวกลางวันด้วยกันไหม”
“ผมร่วมโต๊ะอาหารกับโอคุซังไม่ได้ครับ”
“ฉันอนุญาตให้คุณทานข้าวเป็นเพื่อนฉัน”
ทาโร่ก้มศีรษะขอบคุณแพรวดาว และจำใจปฏิเสธ “ขอบคุณครับ แต่โซเรียวสั่งไว้ว่าจะกลับมาทานอาหารกลางวันกับคุณ อีกสักครู่คงมาถึง”
แพรวดาวดีใจ “เหรอคะ ถ้างั้นฉันจะเข้าไปดูในครัวว่าป้าอายะโกะทำอะไรให้ทาเคชิทานบ้าง”
แพรวดาวเอาแจกันดอกดาวเรืองไปฝากไว้กับทาโร่ “ฝากเอาขึ้นไปวางบนโต๊ะทำงานฉันด้วยนะ ขอบคุณมาก” แพรวดาวยิ้มหวาน แล้วรีบหมุนตัวเดินไปในครัวอย่างรวดเร็ว
ทาโร่มองตามแพรวดาว ก่อนก้มลงมองดอกดาวเรือง สายตาเศร้าสร้อย เจียมตัว
ในครัวบ้านโอะนิซึกะ แพรวดาวสนุกกับการช่วยอายะโกะและฟุมิโกะทำอาหารที่ทาเคชิกับริวชอบทาน โดยช่วยจัดอาหารหลายชนิด มีข้าวปั้นโรยงา ปลาแซลมอนย่าง สลัดผัก และขิงดอง จัดไว้ในถาดเดียวกันอย่างสวยงาม
อายะโกะเล่าให้ฟังว่า “โซเรียวชอบทานปลาตั้งแต่เด็ก โดยเฉพาะปลาย่าง”
“หนูก็ชอบทานปลาเหมือนกันค่ะ”
“ส่วนคุณริวชอบอาหารพวกเนื้อสัตว์ อย่างเนื้อและหมูชุบแป้งทอด”
“สองคนนั้นทานไม่เหมือนกัน ในครัวไม่วุ่นวายแย่เหรอคะ”
“ตอนเด็ก ๆ ก็มีบ้างค่ะ ป้าต้องทำอาหารหลายอย่าง โซเรียวกับคุณริวชอบเอาอาหารมาแลกกัน”
“โซเรียวกับคุณริวดูรักกันดีนะคะ”
“สองคนนั้นโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เป็นทั้งเพื่อนและพี่น้องที่สนิทกันมากค่ะ”
แพรวดาวพยักหน้ารับรู้ เริ่มเข้าใจความสัมพันธ์ของทาเคชิกับริว
“ทาไดมา ...กลับมาแล้วครับ” เสียงริวดังขึ้น แพรวดาวหน้าตื่นด้วยความดีใจ
อายะโกะขำ “เสียงดังขนาดนี้ ท่าจะหิวโซมาแล้วค่ะ”
มุมทานอาหารบ้านโอะนิซึกะ แพรวดาวช่วยอายะโกะกับฟุมิโกะยกถาดอาหารมาวางไว้ในบนโต๊ะอาหาร โดยมีทาเคชิกับริวนั่งรออยู่แล้ว
แพรวดาวเอ่ย “โอะคาเอะรินาไซ ...ขอต้อนรับกลับบ้านค่ะ”
ทาเคชิยิ้มให้แพรวดาวด้วยใบหน้าสดใส มองแพรวดาวนั่งลงประจำที่ทานอาหาร อายะโกะกับฟุมิโกะจัดอาหารมาจนครบแล้วจึงเลี่ยงออกไป