บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 17 หน้า 5
ห้องทำงานเคนอิจิ ชินอิจิช่วยใส่ยาแผลที่หางคิ้วให้เคนอิจิ ที่อยู่ในสภาพสะบักสะบอม มีร่องรอยฟกช้ำและบาดแผลที่ตัวมากมาย
เคนอิจิสะดุ้ง โวยวายเจ็บแผล “โอ๊ย! แกจะซ้ำฉันหรือไง”
“ขอโทษครับ ผมก็เบาที่สุดแล้ว”
“เบาแล้วใช่ไหม นี่แน่ะ!!”เคนอิจิถีบชินอิจิออกไปอย่างเกรี้ยวกราด ก่อนจะอาละวาดปัดข้าวของที่อยู่ใกล้มือกระจัดกระจายใส่ลูกน้อง จนทุกคนต้องคอยหลบอย่างเกรงกลัว
“โธ่เว้ย... ฉันไม่น่าพลาดเลย”
“น่าแปลกนะครับ.. มิซาว่าโซเรียวจับนายไปแก้แค้นแทนคุณหนูไอโกะ แล้วก็ปล่อยนายปล่อยกลับมาเฉยๆ”
“ขี้ข้าอย่างพวกแก ไม่ต้องแส่รู้ทุกเรื่อง”
ยามะกับโคเฮ ก้มหน้าหลบสายตาเคนอิจิ ไม่กล้าสอดรู้สอดเห็น ชินอิจิแอบลอบมองเคนอิจิ สงสัยและอยากรู้ เคนอิจิขบกราบแน่น อาฆาตแค้นริกิ และมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ในใจ
ห้องนอนไอโกะ ไอโกะนอนหลับอยู่บนเบาะนอน สีหน้าซีดเซียวและโทรมมาก ใบหน้ากระสับกระส่ายของไอโกะ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ เหมือนกำลังหวาดกลัวอยู่ในเหตุการณ์ร้าย
ไอโกะสะดุ้งตื่นขึ้น กรีดร้องด้วยความตกใจมาก “อย่านะ ! กรี๊ด.......... !!”
ริกิเปิดประตู วิ่งเข้ามาหาไอโกะด้วยความเป็นห่วง “ไอโกะ”
ริกิเข้าไปแตะตัวไอโกะหวังจะกอดปลอบลูกแต่ไอโกะก็เกิดอาการหวาดผวา แยกไม่ออกระหว่างความฝันกับความจริง คิดว่าตัวเองจะถูกทำร้าย “ออกไปนะ อย่ามายุ่งกับฉัน”
ไอโกะกรีดร้อง คลุ้มคลั่ง ...ริกิพยายามล็อคตัวกอดไอโกะไว้ “ไอโกะ...นี่พ่อนะ”
“กรี๊ด.... ฉันกลัวแล้ว” ไอโกะขีดข่วนทำร้ายริกิพัลวัน
ด้วยความรักของคนเป็นพ่อ ริกิยอมเจ็บตัวเพื่อล็อคไอโกะไว้ในอ้อมกอด“ไม่ต้องกลัวไอโกะ ไม่ต้องกลัวพ่อ”
“อย่าทำอะไรฉัน....ไม่น่ะ!”
“พ่อจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายลูก พ่อจะปกป้องลูกเอง” ริกิกอดไอโกะแน่นอย่างสะเทือนใจ ข่มความเสียใจไว้สุดกำลัง พยายามส่งผ่านความรักและความอบอุ่นไปให้ลูกมากที่สุด
“ลูกรักของพ่อ ไม่ต้องกลัว... ไม่ต้องกลัว...”
ไอโกะดิ้นรนอยู่ในอ้อมกอดริกิ สักพักท่าทีเริ่มอ่อนลง สะอื้นไห้อย่างน่าสงสาร “ฮือๆ ๆ ๆ”
ริกิกอดไอโกะแน่น ยิ่งเจ็บปวดหัวใจ สงสารลูกมาก
ในห้องทำงาน ริกิมองรูปถ่ายที่ถ่ายคู่กับอิจิโร่ด้วยความโกรธ “เพราะไอ้ทาเคชิ ไอโกะถึงต้องเป็นอย่างนี้!”