บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 21
ห้องทำงานโอะซะมุ โอะซะมุวางจดหมายฉบับหนึ่งลงหลังจากอ่านเสร็จ บอกกับฮิโระด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ
“เบื้องบนมีคำสั่งให้เราเปิดเส้นทางให้ซะโต้ขนสินค้าเที่ยวพิเศษผ่านคลังสินค้ารถไฟ”
ฮิโระทวน “สินค้าเที่ยวพิเศษ?”
“พวกซะโต้คงจ่ายค่าปิดหูปิดตาเบื้องบนให้มากดดันตำรวจ เราทำอะไรไม่ได้”
“น่าเจ็บใจนัก!”
โอะซะมุถอนใจแรง หนักใจมาก “อนาคตของเมืองนี้คงต้องขึ้นอยู่กับสายเลือดซามุไร...สายเลือดนักรบของจักรพรรดิ ที่คอยปกป้องดูแลเมืองมาตั้งแต่บรรพบุรุษ”
ฮิโระสงสัย “ท่านโอะซะมุหมายถึง”
“โอะนิซึกะ” โอะซะมุเคร่งเครียด นึกเอาใจช่วยโอะนิซึกะผู้เป็นความหวังเดียวของเมือง
โถงบ้านโอะนิซึกะ แพรวดาวผุดลุกผุดนั่ง รอคอยทาเคชิกลับบ้าน เสียงรถทาเคชิแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน แพรวดาวชะเง้อมองผ่านหน้าต่าง สีหน้าเป็นกังวล สับสน ไม่รู้จะเริ่มต้นคุยกับทาเคชิยังไง ไม่นานนัก ทาเคชิเดินเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าอิดโรย โดยมีคัตสึกับเซกิหิ้วกระเป๋าและเอกสารตามมา
แพรวดาวเห็นสีหน้าทาเคชิ รีบส่งยิ้ม ปรี่เข้าไปเอาใจ “เหนื่อยไหมคะ”
“เห็นหน้าคิมิที่รักก็หายเหนื่อยทันที”
คัตสึกับเซกิสบตารู้กัน รีบเลี่ยงไป ปล่อยให้คู่รักได้อยู่กันตามลำพัง
“คุณควรพักผ่อนเยอะๆ เพราะพรุ่งนี้” แพรวดาวชะงัก นึกได้ว่าหลุดปากไป ทาเคชิเลิกคิ้ว มองใบหน้านวลนิ่งของแพรวดาว และเห็นคำตอบจากสายตาที่มีแววกังวล
ทาเคชิเสียงดุ ไม่ค่อยพอใจ “ทาโร่บอกคุณ?”
“อย่าโทษทาโร่เลยนะคะ ฉันคาดคั้นถามเขาเอง”
“ผมปิดเรื่องบุกถล่มซะโต้ เพราะไม่อยากให้คุณไม่สบายใจ”
“ฉันจะเป็นโอคุซังที่แย่มาก ถ้าไม่รับรู้ทุกข์สุขของโซเรียว” แพรวดาวคลี่ยิ้มหวานเอาใจ เดินเข้าไปกอดเอวทาเคชิ พร้อมกับพิงศีรษะเข้ากับอกกว้างของเขา พยายามสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้รินไหล
“การต่อสู้ของซามุไรเป็นสิ่งมีเกียรติ ภรรยาที่ดีต้องสนับสนุนและอวยพรสามี”